Dzień dobry

Dzień dobry, w tym tygodniu proponuję zabawy związane z bańkami mydlanymi. Pierwsza z nich to gra mająca na celu rozwijanie słownika dziecka, a kolejne to ćwiczenia oddechowe.

1. Wylosuj bańkę i wymień kilka:

Zabawa mająca na celu budowanie zasobu słów. Drukujemy i wycinamy obrazki z dziewczynką dmuchającą bańki. Kładziemy je na stole, losujemy i wymyślamy pasujące słowa.

Zabawa jest w dwóch wersjach. W pierwszej z nich na bańkach są trzy wyrazy. Po wysłuchaniu ich należy uogólnić i wymienić jeszcze 2 rzeczy z tej samej kategorii znaczeniowej.

W drugiej wersji losujemy kartę i wymieniamy pięć rzeczy według kategorii znajdującej się w bańce.

2. Ćwiczenia oddechowe z bańkami:

Bąbelkowe obrazki

Potrzebujemy:

• słomkę / połowę plastikowej butelki
• miseczkę
• płyn do mycia naczyń / mydło
• wodę
• farby
• kartkę

https://www.youtube.com/watch?v=Jd8Sxp69lSo

https://www.youtube.com/watch?v=cuvTv7kgGno

Wulkan z baniek

Potrzebne rzeczy:

• kubek plastikowy
• ścierka
• słomka
• płyn do mycia naczyń
• woda
• gumka recepturka

https://www.youtube.com/watch?v=k20p9MKGD3c&t=12s

Bańki na stole

Potrzebne rzeczy:

• szklanka z wodą
• cukier
• płyn do mycia naczyń
• słomka

https://www.youtube.com/watch?v=kUT2B9OoMp4

Pozdrawiam i życzę udanej bańkowej zabawy:)

Logopeda

Katarzyna Gabała

Dzień dobry, z okazji wczorajszego Dnia Dziecka wysyłam dzieciom piosenkę na rozgrzewkę, a następnie odcinek Świnki Peppy o festiwalu dla dzieci.

Zadania na piątek, 29.05.2020

Dzieci 6-letnie

Dzień dziecka

Temat: Nasze prawa i obowiązki

Rozmowa na temat dzieci mieszkających na innych kontynentach. Przeglądanie zdjęć, albumów, atlasu geograficznego z innymi częściami świata oraz filmu edukacyjnego „Kolorowe dzieci”. https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4.

Oglądanie obrazków przedstawiających dzieci z różnych kontynentów. Dostrzeganie różnic i podobieństw między ludźmi. Powiedz, jakie cechy wyglądu i ubioru mają dzieci mieszkające w Afryce, Europie, Azji? Wymień różnice między przedstawionymi na nich dziećmi (kolor skóry, kształt oczu itd.). Odszukaj cechy wspólne – dzieci mają oczy takiego samego koloru jak ja, są takiego samego wzrostu, mają na sobie element ubrania w tym samym kolorze.

Sformułowanie wniosku: Każdy jest wyjątkowy- wygląda inaczej.

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/06/Plansza-3.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/06/Plansza-4.pdf

https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2018/06/Plansza-6.pdf

Słuchanie wiersza W. Fabera ,,Dzieci świata”
W Afryce w szkole na lekcji,
Śmiała się dzieci gromada,
Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,
Że gdzieś na świeci śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,
Tez w szkole w chłodnej Grenlandii,
Nie uwierzył, że są na świecie
Gorące pustynie i palmy.

Afryki, ani Grenlandii
My także jak dotąd nie znamy,
A jednak wierzymy w lodowce,
W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak i z nas samych wyrosną.

Rozmowa na temat wiersza:
– Z czego śmiały się dzieci afrykańskie i dlaczego?
– Gdzie mieszkają Eskimosi?
– O czym nie wiedziały eskimoskie dzieci?
– Co łączy dzieci na całym świecie?

Zabawa „Powitanie”

– witamy się po japońsku – głęboki skłon ze złożonymi dłońmi na piersi
– witamy się jak Eskimosi – pocieranie się noskami

– po europejsku – podawanie dłoni i mówienie „Dzień dobry” – w różnych językach : „Guten Tag”, „Good Morning”.

Zagadki – rodzic czyta zagadki a dzieci zgadują o kim jest mowa:
Gdy czas na łowy to igloo buduje, uczy swego synka, jak się poluje (Eskimos)
Pałeczkami ryż zjada, legendy o smokach opowiada, ma skośne oczy i żółtą skórę, jego kraj

otoczony jest Wielkim Murem (Chińczyk)

Indianie mówią o nas „Biała twarz”, zajrzyj do lusterka i już go masz! (Europejczyk)
Na sawannie urządza polowanie, już z daleka słychać tam-tamów granie. (Afrykańczyk)
Gdy świętuje, chodzi w pióropuszu, fajkę pokoju pali, by dodać sobie animuszu. (Indianin)

Jakie prawa i obowiązki mają dzieci na całym świecie?

Wiersz-Prawa-Dziecka

Kolorowanki

https://blizejprzedszkola.pl/dzien-dziecka-swietujemy-nasza-odmiennosc-szanujemy-cz-2-pd,3,5781.html#

Karta pracy

KP 4 – 29 a

KP 4- 29 b

 5- latki

Temat: Mój Dzień Dziecka.

WYTNIJ ZDJĘCIA I PODPISY. DOPASUJ DATY I ŚWIĘTA DO ZDJĘĆ.

DZIEŃ BABCI

DZIEŃ MAMY

DZIEŃ TATY

DZIEŃ DZIADKA

22 STYCZNIA

Wykonaj zadania w KP 28A, 28B.

Zaśpiewaj piosenkę „Wszystkie dzieci nasze są”

https://www.youtube.com/watch?v=d_vuxQ-9iVQ

4-latki

Temat : W CO SIĘ POBAWIMY?

• „Do jakiej zabawy przyda się ta zabawka” – rozpoznawanie przedmiotów dotykiem. 

W woreczku znajdują się przedmioty z różnych kącików pokoju  wkłada rękę do worka. Dotyka jakiegoś przedmiotu i mówi, co to jest i do jakiej zabawy może się przydać.

• Zajęcia o emocjach –– Nauka cierpliwości – słuchanie wierszyka i rozmowa na jego temat.

Nauka cierpliwości Dominika Niemiec 

Gramy w planszówkę. 

przesuwam pionek, raz i dwa. 

Najpierw rzuć kostką ty, 

potem znów rzucę ja. 

Ty będziesz pierwsza mamo, 

następnie się zamienimy, 

a jeszcze chwilkę później 

w coś innego się zabawimy.

Może weźmiemy kredę? 

Będę rysować motyle. 

Wezmę niebieską i żółtą, 

ale dam ci ją za chwilę. 

Bo przebywając w grupie, 

to bardzo ważna sprawa, 

trzeba być cierpliwym i się dzielić 

– to nauka, nie tylko zabawa.

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza: W co miały zamiar bawić się dzieci? Jakim trzeba być, gdy bawimy się z innymi? Czy wy jesteście cierpliwi? Czy podczas zabawy potraficie dzielić się zabawkami z innymi dziećmi? Czy trudno jest poczekać na swoją kolej w zabawie?

• „Klocki” – praca z KP2.42. 

3- latki i Maluszki

Temat: NASZE MARZENIA

• Dyzio marzyciel – swobodne wypowiedzi dziecka na temat marzeń Dyzia i swoich. Kształtowanie umiejętności cierpliwego wysłuchania innych

Dyzio marzyciel

Julian Tuwim

Położył się Dyzio na łące,

Przygląda niebu błękitnemu

I marzy…

Jaka szkoda, że te obłoczki płynące

Nie są z waniliowego kremu…

A te różowe, że to nie lody malinowe.

A te złociste pierzaste, że to nie stosy ciastek…

I szkoda, że całe niebo

Nie jest z tortu czekoladowego…

Jaki piękny byłby wtedy świat.

Leżałbym sobie, jak leżę,

Na tej murawie świeżej,

Wyciągnąłbym tylko rękę

I jadł… i jadł… i jadł…

Dziecko dzieli się spostrzeżeniami na temat wiersza.

Odpowiada  na pytania: Co robił Dyzio na łące?; O czym marzył?; Co innego mogą przypominać chmury?.

Rodzic  zaprasza dziecko, aby ułożyło się na dywanie w wygodnej pozycji i podczas słuchania muzyki relaksacyjnej pomyślało o swoich marzeniach. Po ćwiczeniu Rodzic cicho prosi dziecko aby usiadły i zaprasza do podzielenia się swoimi marzeniami.

• „Poszukiwacze skarbów” – uwrażliwianie zmysłu dotyku, tworzenie pojęć nadrzędnych. Dziecko  otrzymuje pudełko (po butach) wypełnione kulkami z gazety, wśród kulek ukryte są skarby (np. przybory do malowania: pędzel gruby i cienki, farba w zamkniętym kubeczku, farba w tubce, warzywa: marchew, buraczek, pietruszka; przybory do mycia: mydło w kostce, szczoteczka do zębów, pasta, drobne zabawki: samochodziki, klocki, mały pluszaczek, zabawkowe przybory kuchenne, owoce, zabawkowe sztućce). Zadaniem dziecka jest odszukanie skarbów w pudełku, nie można wysypywać gazetowych kulek. Dziecko próbuje podać nazwy przedmiotów.

Praca z KP2.34 – dziecko rysuje w chmurze wybrane marzenie Dyzia (na podstawie wcześniej wysłuchanego wiersza).

Elżbieta Krause

tel. 698 21 18 21

Dzień dobry,

powtarzamy dziś wiadomości  o jedzeniu. Wysyłam filmik oraz kolorowankę.

https://www.youtube.com/watch?v=BilStuLzW6s

słownictwo:

What is it?- Co to jest?

I don’t know- nie wiem

Are you ready?- jsteś gotowy?

Zadania na czwartek, 28.05.2020

Dzieci 6-letnie

Święto mamy i taty

Temat: Z rodziną najlepiej

1. ,, Kocham swoją rodzinę , ponieważ … ” – doskonalenie umiejętności wyrażania uczuć ,emocji.

Wytnij z czerwonego papieru serduszka . Na każdym serduszku zapisz lub narysuj, za co kochasz swoją rodzinę . Mogą to być pojedyncze słowa ( zapisane z pomocą rodzica ) czy obrazki lub całe ilustracje . Mogą to być skojarzenia z własną rodziną , czynności, które dziecko lubi wykonywać z najbliższymi .

2. Prezent dla rodziców – kwiatki – doskonalenie sprawności manualnych i wrażliwości estetycznej .

Dziecko macza ręce w farbie , odbija dłonie na kartce. Wycina odciśnięte wzory . Nakleja na kolorowy brystol, który ponownie wycina . Do kwiatków doklejamy wycięte z zielonego papieru liście i łodyżki. Dziecko przewiązuje je wstążeczkami lub rafią i teraz już może złożyć życzenia swoim rodzicom i wręczyć kwiaty.

3. Popracujemy z Kartą Pracy

KP 4 – 27a – przeczytaj zdania, pokoloruj ramki prawidłowych podpisów

KP 4 – 27 b – narysuj po śladzie, wyklej obrazek kawałkami kolorowego papieru

4. Zainicjowanie przez rodzica zabawy w dom – wdrażanie do spokojnej zabawy ,rozwijanie umiejętności przydzielania ról . Rozwijanie umiejętności interpersonalnej. (np. dziecko przejmuje na siebie rolę mamy, która przygotowuje ze swoją rodziną przyjęcie ) .

5. Moja wesoła rodzina piosenka

https://www.youtube.com/watch?v=zC9jbgmeoLc

6. Budzik – Program taty i mamy

https://vod.tvp.pl/video/budzik,programy-taty-i-mamy,5638953

7. Moja rodzina – Przedszkole Profesora Szymona

https://www.youtube.com/watch?v=u28atnroqrY

8. Rodzina Treflików – Szczęśliwa rodzinka

https://www.youtube.com/watch?v=58V52JdiwPA

9. Zagraj w grę – utrwalenie dni tygodnia

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/abf2e811b19da885cc4bbe864a5e3a7a_/index.html

10. Uzupełnij brakujące litery

https://zasobyip2.ore.edu.pl/uploads/publications/41c031e3059fd5cca6532a791cb559b6_/index.html

Karta-pracy-7

Karta-pracy-8

4-latki 

Temat : JAK ŚMIESZNIE WYGLĄDA STRACH!

• „Kto może nam pomóc, gdy się boimy?” – rozmowa na temat sposobów radzenia sobie ze strachem na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Renaty Piątkowskiej Zły sen. 

Zły sen 

Renata Piątkowska 

Jak ja nie lubię, gdy śni mi się ten pies. Jest duży, czarny i zły. Stoi na mojej drodze i warczy. Gdy unosi górną wargę, widać białe, ostre kły. Ale najgorsze są jego oczy, niespokojne i błyszczące. Śledzi nimi każdy mój ruch. We śnie na widok tego psa ogarnia mnie taki strach, że nie mogę uciekać ani wzywać pomocy. Mogę tylko płakać, więc robię, co mogę. Tej nocy znowu czarny pies pojawił się przede mną. Wydawał się większy i bardziej groźny niż zwykle. Przysłoniłem oczy ręką, żeby go nie widzieć, i głośno zapłakałem. Obudził mnie głos taty: 

– Tomku, to tylko zły sen. Już dobrze syneczku. Śnił ci się ten pies, prawda? 

– Tak, to znowu on – chlipałem. – Tato, zostań ze mną. Jak będziesz blisko, to on nie wróci. Będzie się bał – poprosiłem. 

– W porządku – tata uśmiechnął się i otulił mnie pierzyną. 

Bałem się tego psa, więc pomyślałem, że najlepiej będzie, jak nie zmrużę już oka do rana. Ledwo tak postanowiłem, natychmiast zasnąłem. Pies też chyba zasnął, bo tej nocy nie pojawił się już w moim śnie. Nie dał jednak o sobie zapomnieć, bo cały czas słyszałem jego ponure warczenie. Co gorsza, słyszałem je również rano, gdy się już obudziłem. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że ten okropny dźwięk wydaje z siebie mój tata. Okryty kocem, chrapał w fotelu tuż obok mojego łóżka. 

Nie do wiary, że można spać i jednocześnie tak strasznie hałasować – pomyślałem i cichutko wymknąłem się z pokoju. 

W kuchni krzątała się mama. Zanim postawiła na stole śniadanie, opowiedziałem jej mój sen. Na koniec dodałem: 

– Ten pies jest paskudny i nie wiem, czemu ciągle się mnie czepia.

Wiesz, w tej sytuacji dziwię się, że nie poprosiłeś o pomoc Zmorka. – mama pokręciła głową z niedowierzaniem. 

– Kto to jest ten Zmorek? – spytałem zaskoczony. 

– Och, Zmorek to taka dziwna postać. Najbardziej ze wszystkiego przypomina jamnika. Wielkiego, latającego jamnika. Z aksamitnymi skrzydłami, okrągłym brzuszkiem i wąskim pyszczkiem. Nie jest piękny, ale bardzo pożyteczny. Zmorek zjada złe sny. Na zawołanie pożera je, jakby to był makaron. Wciąga koszmary i zjawy, nawet te najdłuższe i najstraszniejsze. Mlaska przy tym i niestety czasem mu się odbija, ale wtedy po złych snach nie ma już ani śladu. A Zmorek krótkimi łapkami gładzi brzuszek i już rozgląda się za następnym nieszczęśnikiem, którego męczą nocne zmory. Dlatego gdy następnym razem przyśni ci się ten okropny pies, to zawołaj : „Zmorku, tutaj!”, a on nadleci w jednej chwili. Zje twój zły sen, jakby to było ciastko z kremem. Wiem, co mówię, bo sama też nie raz wzywałam Zmorka i nigdy nie zawiódł. 

– Tobie, mamusiu, też śnił się czarny pies? – spytałem zdziwiony. 

– No, niekoniecznie pies. Śniły mi się inne okropieństwa. 

–Jakie? Jakie? – chciałem wiedzieć. 

Na przykład, że wygrałeś konkurs na najbardziej upartego chłopczyka na świecie. Albo, że w twoim przedszkolu wydano zakaz gotowania zupy jarzynowej, a dzieci karmiono wyłącznie chipsami i czekoladą – wyliczała mama. 

– Ale to nie są żadne koszmary! Sam chciałbym mieć takie piękne sny. Dziwię się, że Zmorek w ogóle chciał je zjeść! – zawołałem. 

– Jemu tam wszystko jedno. Pożarł wszystko co do okruszyny. Mlasnął jęzorem i odleciał. 

Gdy mama powiedziała mlasnął jęzorem, przyszła mi do głowy pewna piękna myśl. 

– Mamo, czy ten Zmorek pojawia się tylko we śnie? Czy nie mógłby przylecieć choć raz do przedszkola? Gdybym zawołał: „Zmorku, tutaj!” i pokazał mu Jolkę, dałby radę wciągnąć ją jak makaron? Bo ona ciągle pokazuje mi język, mlaska przy stole i chwali się, że już dwa razy była w szpitalu. No, jak myślisz, Zmorek mógłby to zrobić dla mnie? – spytałem z nadzieją w głosie. 

– Nie, na pewno nie. On może przyjść tylko we śnie. Zje złego, czarnego psa, ale Jolki nie tknie – wyjaśniła mama. 

– A tak w ogóle, to dlaczego ja nie byłem jeszcze w szpitalu? – spytałem ze złością. 

Mama, zamiast odpowiedzieć po ludzku, wzniosła oczy do nieba. A ja pomyślałem, że jeśli Zmorek nie może przylecieć do przedszkola, to trudno. Za to, jeśli przyśni mi się Jolka to go zawołam i Zmorek zrobi, co do niego należy. Fajnie jest mieć takiego kolegę. Dobrze, że mama mi o nim powiedziała. Teraz nie mogę się doczekać, kiedy znowu przyśni mi się ten czarny pies. 

Rodzic  zadaje dziecku pytania: Jakiego snu bał się Tomek? O co chłopiec poprosił tatę, gdy obudził się w nocy, bo znów przyśnił mu się ten pies? Dlaczego, mimo że chłopiec spał z tatą, wciąż słyszał warczenie? Co poradziła Tomkowi mama na jego sen o złym psie? Co robił Zmorek? Co trzeba zrobić, by pojawił się Zmorek? Kto pomógł Tomkowi poradzić sobie ze złym snem? Jak Ty radzisz sobie, się gdy boisz?

• „Jak śmiesznie wygląda Strach!” – projektowanie, wycinanie, przyklejanie. 

Na stoliku Rodzic kładzie gazety, krepinę, taśmę klejącą. Dziecko wymyśla, w jaki sposób użyć zgromadzonych materiałów, aby zmienić się w coś strasznego. Drze, wycina, dokleja do ubrania gazety i krepinę, robi opaskę na głowę lub proste maski. 

• „W domu czuję się bezpiecznie” – praca z KP2.38 

Dziecko otwiera kartę i wyszukuje różnice między obrazkami.

4. 4. Doskonalenie  umiejętności orientacji w przestrzeni – Zabawa w ciepło- zimno 

3-latki i Maluszki

Temat: Jak pozbyć się strachu.

• Przytul stracha – kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze strachem, zachęcanie do rozpoznawania i określania emocji. Rodzic  recytuje wiersz.

Przytul stracha

Małgorzata Strzałkowska

Strach ma strasznie wielkie oczy,

Strasznym wzrokiem wokół toczy…

Lecz gdy go za uszkiem głaszczę,

W śmieszny pyszczek zmienia paszczę.

Coś dziwnego z nim się dzieje,

Łagodnieje i maleje,

Mruży swoje kocie oczy

I w ogóle jest uroczy!

Strach ma strasznie wielkie oczy,

Strasznym wzrokiem wokół toczy,

Lecz ty dłużej się nie wahaj

I po prostu przytul stracha.

Rodzic  pyta: Co to jest strach?; Kiedy strach się pojawia?; Jak wygląda?; Czy w ogóle ma wygląd?; Co czujecie,gdy pojawia się strach?; Czego się boicie?; Co robicie, gdy pojawia się strach?; A co możecie teraz zrobić?. 

• Praca z KP2.30 – kolorowanie według własnego pomysłu. Dzieci kolorują strach na wróble, zalepiają jego usta uśmiechem. Prezentują wesołego stracha.

• „Kolorowe koła” – tworzenie kompozycji według własnej wyobraźni, podawanie nazw powstałych form. Rodzic rozkłada przed dzieckiem „straszny papier”. Pyta: Z jakiego powodu jest straszny? (ciemny, ponury, bez kolorów, smutny). Na tackach przygotowane są kolorowe koła i klej w sztyfcie. Rodzic  prosi dziecko, aby zmieniło „straszny papier” w radosny  i kolorowy. Dziecko układa z kół dowolne kompozycje, może przyklejać koła jedno na drugie, obok siebie, zaginając je. W trakcie pracy Rodzic wspiera dziecko, motywuje je, podpowiada różne rozwiązania.

 Doskonalenie  umiejętności orientacji w przestrzeni – Zabawa w ciepło- zimno

Elżbieta Krause

tel. 698 21 18 21

Zadania na środę, 27.05.2020

Dzieci 6-letnie

ŚWIĘTO MAMY I TATY

Temat: Brat i siostra

1. Piosenka „Zabiorę brata na koniec świata”

https://www.youtube.com/watch?v=ewYgrFUwr5I

2.Franklin starszym bratem – słuchowisko

https://www.youtube.com/watch?v=8j9_bkjU7l8

3. „ Moja Rodzina” – wysłuchanie opowiadania z humorem.

Analiza jego treści. Zacieśnienie więzów Rodzinnych.

Mam na imię Ola. Moja kochana rodzinka składa się z taty-Marka, mamy-Gosi oraz brata- Pawła. Jesteśmy w trakcie ukończenia budowy naszego wymarzonego domku i chwilowo mieszkamy u cioci Ewy i wujka Daniela.

Najbardziej szaloną ciocią na świecie jest siostra mojej mamy- czyli ciocia Ewa. Uwielbia wieczorami spędzać wolny czas grając w gry komputerowe, które rzekomo „uczą myślenia”. Doprowadza to wszystkich do szewskiej pasji i tylko czekamy, kiedy komputer zepsuje się.

Jej mąż i mój wujek, ma na imię Daniel. Codziennie wiele godzin poświęca na udoskonalanie projektów domków jednorodzinnych i opiekę nad swoimi dziećmi. Bardzo lubi mi dokuczać i przedrzeźniać mnie. Kiedy nie jestem w najlepszym humorze on zawsze go poprawia.

Karol- dwunastoletni uczeń klasy piątej oraz Asia- dziewięcioletnia strojnisia, to moi kuzyni. Uwielbiają kłócić się o większy teren w pokoju i denerwować siebie nawzajem.

Jedynym oczkiem w głowie każdego mieszkańca domu jest uroczy, szeroko uszny pies- Dropsik. Z powodu jego nadzwyczaj przestronnych uszów przechodnie nazywają go nietoperzem. Jest on bardzo walecznym pinczerkiem kochającym jeść wszystko z wyjątkiem suchej karmy. Ma z tego powodu problemy z nadwagą i powoli zaczyna nie mieścić się we własnej budzie. Staramy się ograniczyć mu jedzenie, ale jego błagalne spojrzenie zawsze wyprosi jakiś kąsek. Nie potrafimy oprzeć się urokowi tak czarującego zwierzaka.

Mam też brata Pawła. Jego osiem lat jest doskonałym pretekstem podczas sprzeczek na uniewinnianie się przed rodziną i zrzucanie całej winy na mnie. Według członków rodziny jest on bardzo utalentowanym i zapalonym piłkarzem, dla którego oprócz gry nic się nie liczy. Gdyby mu pozwolono całe życie spędziłby kopiąc tą beznadziejną i bezużyteczną piłkę. Ja nie widzę w niej nic ciekawego. Jest uczniem drugiej klasy i nie wiem, jakim cudem osiąga bardzo dobre wyniki. Nauczyciele uważają go za zdolnego i inteligentnego chłopca – ja sądzę zupełnie inaczej.

Moja mama jest księgową i uwielbia porządek. Lubi pracować i sprzątać. Gdy zauważy bałagan na jednej z moich półek organizuje pilota i wszystko leci na ziemię. Pewnie myśli, że w ten sposób nauczy mnie systematyczności i odpowiedzialności- wątpię, bo w moim przypadku „pracoholizm” nie jest uwarunkowany genetycznie.

Mój tata ma na imię Marek. Praca nie pozwala mu na codzienne widywanie się ze mną, ale wszystkie weekendy spędzamy wspólnie. Jeździmy wtedy na ryby, nad morze lub na inną równie ciekawą wspólną wyprawę. Każdą okazje na spotkanie wykorzystuję w stu procentach. Tata uwielbia łowić ryby oraz spędza czas wspólnie z nami. Ostatnio bardzo wiele czasu zajmuje mu nadzorowanie budowy naszego jaskrawo-żółtego domku. Nie przeszkadza mu to jednak w poświęcaniu czasu rodzinie.

Często odwiedzamy moich dziadków. Podczas wakacji organizujemy grilla na ich działce zapraszając wszystkich członków rodziny. Czasu spędzonego we wspólnym gronie nigdy nie żałuję, ponieważ dzięki takim spotkaniom dowiaduję się wiele ciekawych rzeczy między innymi: w jak zabawnych okolicznościach poznali się moi dziadkowie lub jakie numery wykręcała moja mama w dzieciństwie

Wszystkie ważne uroczystości, takie jak imieniny, urodziny i święta spędzamy również razem. Moja babcia bardzo troszczy się o wszystkie wnuki. Czasami nawet za bardzo nas rozpieszcza, lecz mi to nie przeszkadza, gdyż uwielbiam spędzać czas w jej domu zajadając się pysznym ciastem zrobionym przez nią

Bardzo kocham moją, całą rodzinę i bardzo się cieszę, że ją posiadam. Nigdy bym jej nie zamieniła na żadną inną. Mimo lekkich sprzeczek uważam ją za najlepszą, jaką można mieć.

4.Analiza treści opowiadania:

Rodzic zadaje pytania dziecko udziela odpowiedzi budując krótkie zdania poprawne pod względem gramatycznym.

– Jak na imię ma główna bohaterka opowiadania ma ina imię?

– Jak na imię ma mama , tata i brat Oli?

– Czy w domu Oli jest zwierze ? Jeżeli tak jak się wabi?

– Jaki zawód wykonuje Mama Oli?

– Jaki zawód wykonuje tata Oli?

– Kto należy jeszcze do Rodziny Oli?

Rodzic proponuje aby dziecko wyodrębniło głoskę w nagłosie w imionach członków swojej Rodziny.

5. Zabawa ruchowa – naśladowcza „ Odbicie w lustrze”.

Wykonywanie czynności pokazywanych przez Rodzica. Rodzic staje przodem do dziecka Wykonuje

wymyślone przez siebie ruchy, gesty, miny. Dziecko jest lustrem i odwzorowuje czynności. Następnie

zmieniają się role dziecko pokazuje czynności Rodzic naśladuje.

6. Zabawa dydaktyczna „ Magiczny worek”.

Rodzic w worku umieszcza rekwizyty np: drewnianą łyżkę, bandaż, różne zabawki,  itd. Dziecko losuje rekwizyt.

Wypowiada jego nazwę, do czego służy i kto w pracy możne używać danego przedmiotu.

7. Propozycja – książeczki do czytania przed snem

Praca z kartą pracy

KP 4 – 26 a

Na podstawie przeczytanych zdań odszukaj osoby na fotografii

KP 4 – 26 b

Pomyśl, jak rozwiązać konflikty między rodzeństwem- co mogliby sobie powiedzieć?

KP 4 – 28 a

Napisz po śladzie nazwy członków rodziny

Dzieci 5-letnie

DZIEŃ DZIECKA

Temat: Dzieci z różnych stron świata.

To poranna gimnastyka –

na sawannie małpka bryka.

dzieci skaczą obunóż

Zwinny wąż wśród gęstwin sunie

i do tego syczeć umie.

czołgają się po dywanie

Słoń swą trąbą wodę pije,

takie zwierzę długo żyje.

spacerują na czworakach i naśladują picie wody

Lampart wspina się po drzewie.

Czy zje obiad? Nikt z nas nie wie.

chodzą na palcach, unosząc jak najwyżej ręce

Gepard to najszybszy zwierz,

biegnij za nim, jeśli chcesz.

biegają po obwodzie koła

Pawian na siedząco śpi.

Odpocznijmy razem z nim.

przyjmują pozycję siadu skrzyżnego w kole, zamykają oczy i spokojnie oddychają,

słuchając dowolnej relaksacyjnej muzyki

Piosenka „Kolorowe dzieci” -Majka Jeżowska

https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

Dzieci z różnych stron świata – prezentacja

https://www.youtube.com/watch?v=lXXsAajTMw8

Jesteśmy dziećmi – Piosenka dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

Wykonaj zadania w KARTACH PRACY znajdujących się poniżej.

Pokoloruj sukienki i pióropusze.

4-latki

1. 1. „Ciemność jest niezwykła!” – rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dziecka i wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny Ciemnego pokoju nie trzeba się bać. 

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat ciemności i lęków z nią związanych. Następnie Rodzic czyta wiersz. 

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać 

Ewa Szelburg-Zarembina 

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać, 

bo w ciemnym pokoju czar może się stać… 

Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci, 

lampa Aladyna czasem się świeci… 

Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek 

spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek… 

Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno 

zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną… 

Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę, 

opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę, 

a wysoka czapla chodzi wciąż po desce 

i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze? 

Rodzic zadaje dziecku pytania: Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać? Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić? Co wy widzicie, gdy jesteście w ciemnym pokoju? Czy to jest miłe? Dlaczego? Jaką miłą postać chcielibyście zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?

2. „Straszydło” – praca z W.49. 

Rodzic rozmawia z dzieckiem o tym, czego się boi, co im pomaga przezwyciężyć strach. Wspólnie z Rodzicem wymyślają, jak może wyglądać strach. Po rozmowie dziecko siada  przy stoliku, wypycha sylwetkę „straszydła” z W.49, ozdabia ją plasteliną, kolorowym papierem i krepiną. Po wykonaniu pracy dziecko kończy zdanie: Moje Straszydło jest straszne, bo…

3. „Chcę być jak mama, chcę być jak tata!” – zabawa z elementami pokazywania. 

Dziecko siedzi na dywanie i kończy zdanie: Chcę być jak mama, bo… lub Chcę być jak tata, bo…. oraz wykonuje ruch z tym związany -Np. Chcę być jak mama, bo mama pięknie maluje. (wykonuje gest malowania pędzlem)

4. „Piknik” – praca z KP2.39. 

Dziecko opowiada o tym, czy był kiedyś na pikniku oraz co można na niego zabrać. Następnie wykonuje polecenia z KP2.39.

3-latki i Maluszki

1. Gdy ci smutno… – wysłuchanie i analiza treści wiersza. Rodzic czyta wiersz.

Gdy ci smutno…

Dominika Niemiec

Gdy ci smutno, gdy ci źle,

przyjaciel zawsze wesprze cię.

On cię przytuli, otrze z twarzy łzy.

Pomoże nawet wtedy, gdy

nie wie do końca, skąd ten smutek w tobie,

lecz razem dacie z nim radę sobie.

Bo wasze serca czują tak samo,

a to właśnie kiedyś empatią nazwano.

Rozmowa z dzieckiem na podstawie treści utworu. Rodzic pyta: Dlaczego można się smucić?; Kto może pomóc, gdy jest smutno?; W jaki sposób może pomóc przyjaciel, jak może wesprzeć?; Co to jest empatia?.

1. „Pocieszanka” – praca z wykorzystaniem W.38. Dziecko wypycha wszystkie

elementy, komponuje wesołe buzie według własnych pomysłów. Chowa swoją prace
i w odpowiednim momencie wręcza komuś, kto potrzebuje pocieszenia.

1. Zabawy plasteliną – usprawnianie małej motoryki poprzez wyklejanie plasteliną kształtów. Rodzic prezentuje litery i kształty zapisane w formie tunelowej (figury geometryczne, zygzaki, fale, linie dowolne),

np.

Zadaniem dziecka jest wyklejenie tuneli kształtów plasteliną: wałkowanie wałeczków, wklejanie ich do przestrzeni między liniami, wyklejanie przestrzeni małymi kuleczkami

Karty pracy w załączniku.

Elżbieta Krause

tel. 698 21 18 21

Dzień dobry!

Zadania na wtorek, 26.05.2020

Dzieci 6-letnie

Święto mamy i taty

Temat: Mój tata

1. Wysłuchaj wiersza autorstwa Piotra Pollaka Wesoły tata

Następnie odpowiedz na pytania.

Wesoły tata

Mój tata jest niepoważny,

Ciągle się ze mnie śmieje.

Kiedy ja mówię: Wciąż rosnę !

On mówi: Skąd, ty malejesz !

Nie lubisz kaszy na mleku,

Zostawiasz ser i warzywa,

Więc wcale nie rośniesz,

nie tyjesz, Tylko cię wciąż ubywa !

Staniesz się taki malutki,

Że w krasnoludka się zmienisz,

Będziesz się kąpać w akwarium

I drzemać w mojej kieszeni.

Nie pójdziesz na spacer z pieskiem,

Tylko z chomikiem lub z myszką.

Ja na to: dobrze, tato,

jutro na obiad zjem wszystko.

Ale ty razem ze mną

Chrup marchew i sałatę,

Bo jak się zmienię w zająca,

Chcę mieć zająca tatę.

Pytania do wiersza

1. O czym był wiersz?

2. Kto wystąpił w wierszu?

3. Z czego śmiał się tata chłopca?

4. Dlaczego chłopiec chciał, żeby tata jadł z nim marchew i sałatę?

5. W czym chcesz naśladować swojego tatę?

Film Dzień Ojca

https://www.youtube.com/watch?v=_zNpfHHa_aY

2. Słoneczko z tatą

Pomyśl i podaj przymiotniki kojarzące się z tatą.

( jaki twój tata jest np wesoły, poważny, zniecierpliwiony) Mogą być to zarówno przymiotniki nacechowane pozytywnie jak i negatywnie.

3. Propozycja pracy plastycznej .

Narysuj tatę wykonującego swój zawód.(technika dowolna)

Próba klasyfikacji zawodów na żeńskie i męskie : Zastanów się i odpowiedz czy twój tata wykonuje typowo zawód męski.

4 Jak mogę pomóc tacie?

Pomyśl : jakie obowiązki wykonuje twój tata w domu?

Powiedz w których obowiązkach mógłbyś pomóc swojemu tacie.

Kalambury.

Dziecko pokazuje czynność którą tata wykonuje w domu a rodzic próbuje odgadnąć

zamiana rolami.

Dokończ zdania dotyczące taty.

Mój tata jest…

Mój tata lubi…

Mój tata nie lubi…

Ulubionym kolorem mojego taty jest…,

Z tatą lubię najbardziej…

Mój tata jest najlepszy, ponieważ..

Piosenka dla taty:

https://www.youtube.com/watch?v=-VDZDUQYWDc

Praca z kartą pracy

KP 4 – 25 a

Znajdź różnice między obrazkami, przelicz pieniądze

KP 4 – 25 b

Przeczytaj zdania opisujące tatę, napisz po śladzie, narysuj zgodnie z instrukcją

Dzieci 5-letnie

DZIEŃ DZIECKA

Temat: Jesteśmy dziećmi.

Zabawa w chowanego

(Katarzyna Tomiak-Zaremba)

Pięcioro dzieci bawiło się w chowanego.

poruszanie wyprostowanymi pięcioma palcami jednej dłoni

Gdy się jedno schowało, to ile zostało?

przytrzymanie drugą dłonią kciuka i jego zgięcie

Czworo dzieci bawiło się w chowanego.

poruszanie wyprostowanymi czterema palcami

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

przytrzymanie drugą dłonią palca wskazującego i jego zgięcie

Troje dzieci bawiło się w chowanego.

poruszanie wyprostowanymi trzema palcami

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

przytrzymanie drugą dłonią palca środkowego i jego zgięcie

Dwoje dzieci bawiło się w chowanego.

poruszanie wyprostowanymi dwoma palcami

Gdy się kolejne schowało, to ile zostało?

przytrzymanie drugą dłonią palca serdecznego i jego zgięcie

Ostatnie dziecko poszło szukać swoich kolegów.

poruszanie wyprostowanym mały malcem

I znów pięcioro dzieci bawiło się w chowanego…

Nowy kolega (Agnieszka Borowiecka)

Gdy Jaś wrócił z przedszkola, w domu czekała na niego bardzo miła wiadomość.

– Będziesz miał nowego kolegę – oznajmiła mama.

Sama zdawała się być bardzo zadowolona. Okazało się bowiem, że do domu obok wprowadzili się nowi sąsiedzi, którzy mieli synka dokładnie w tym samym wieku co Jaś. Chłopiec zjadł więc ekspresowo zupę i drugie danie, by jak najszybciej wyjść do ogrodu. Liczył, że będzie mógł od razu zapoznać się z nowym kolegą. Lecz

gdy zerknął przez płot do sąsiadów, okazało się, że nikogo tam nie ma. Jaś zaczął więc bawić się sam. Kopał piłkę, która posłusznie odbijała się o ogrodzenie, i raz po raz krzyczał głośno „goool!”, by wszyscy dobrze słyszeli, że ktoś tu na podwórku świetnie się bawi. W pewnej chwili zbyt mocno kopnięta piłka przeleciała przez

ogrodzenie i wpadła na posesję sąsiadów. Jaś podbiegł do płotu i zerknął przez szczebelki. Na sąsiednim ogródku stał chłopiec, trzymając w rączkach jego futbolową piłkę. Lecz wyglądał zupełnie inaczej niż wszy-

scy koledzy z przedszkola. Miał ciemną skórę i czarne włosy, które zwijały się w gęste sprężynki. W dodatku powiedział na powitanie coś w zupełnie innym języku. Jaś bardzo się przestraszył i prędko pobiegł do domu.

– Co się stało? – spytała mama, gdy wpadł do kuchni jak strzała.

– Ten chłopiec jest jakiś dziwny – odparł Jaś. – Ja nie chcę się z nim bawić – dodał ze złością.

– Przecież nawet go nie poznałeś – rzekła mama.

– Właśnie, że poznałem – powiedział chłopiec. – Mówił coś do mnie, ale nie wiem co, bo to było w jakimś innym języku.

– Na pewno chciał się z tobą przywitać – stwierdziła mama. – Twój nowy kolega ma ciemną skórę, gdyż jego mama pochodzi z Afryki, a jego tata jest Polakiem. Ma na imię Oke i z tego, co wiem, bardzo ładnie mówi po polsku i tak jak ty lubi zwierzęta – zaczęła opowiadać.

Lecz rozmowę przerwał im dzwonek do drzwi. Jaś nieśmiało schował się za mamą, a w progu stanął jego nowy kolega ze swoją mamą. Oboje mieli ciemną skórę i takie same czarne kręcone włosy. Chłopiec również wydawał się nieco zawstydzony, lecz mama przywitała ich serdecznie:

– Dzień dobry! – powiedziała i zaprosiła gości do środka.

– Przyszliśmy się przywitać – wyjaśniła sąsiadka. – A Oke znalazł w naszym ogrodzie piłkę. Chyba należy do Jasia – dodała, uśmiechając się mile.

Nowy kolega podał Jasiowi jego zgubę i wyciągnął rękę na powitanie.

– Mam na imię Oke, a ty? – spytał Jasia.

– Ja jestem Janek – odparł chłopiec.

I chyba pierwsze lody zostały przełamane, zwłaszcza że Oke wyciągnął z kieszeni gumową figurkę lwa,

którą przyniósł w prezencie dla Jasia. Kiedy mama zaprosiła swoją nową koleżankę do kuchni, chłopcy pobiegli do pokoju Jasia, gdyż Jaś koniecznie chciał pokazać nowemu koledze swoją kolekcję zwierząt.

Okazało się, że chociaż wyglądali zupełnie inaczej, byli do siebie bardzo podobni – obaj lubili bawić się zwierzątkami i mieli naprawdę pokaźne kolekcje figurek, obaj lubili rysować i grać w piłkę nożną i tak samo smakowały im czekoladowe cukierki, które mama przyniosła im na deser.

– Wiesz, mamo, Oke będzie chodził do tej samej grupy co ja! – powiedział Jaś, gdy sąsiedzi poszli już do domu.

– Tak, jego mama mi powiedziała – przytaknęła mama.

– Już nie mogę się doczekać, kiedy przedstawię go moim kolegom – odparł z dumą Jaś. Był bardzo zadowolony z tego, że jako pierwszy poznał Oke i że już zdążyli się zaprzyjaźnić.

Wykonaj zadania w KP 26A, KP 26B.

4- latki

Temat: Kwiaty dla Mamy

1. Słuchanie piosenki z okazji dnia Mamy

https://www.youtube.com/watch?v=MeRTMshkHJs

1. Słuchanie opowiadania Prezent dla mamy.
   Pewnego majowego dnia Kasia wybrała się na spacer do parku, aby pooddychać świeżym, wiosennym powietrzem. Pomyślała też, że w parku kwitną piękne wiosenne majowe kwiaty, takie jak bzy oraz konwalie.
   Padał drobny deszczyk, ale Kasi w ogóle to nie przeszkadzało. Ubrała ciepły sweter, palto z kapturem i gumowce. Deszcz wcale jej nie zmoczył. Gdy tak szła chodnikiem, spotkała koleżankę – Zosie.
   – Cześć Zosia – zawołała już z daleka Kasia..
   – Cześć!
   – Dokąd idziesz tak ubrana?
   – Biegnę do kwiaciarni.
   – Po co? – zapytała zdziwiony Kasia.
   – Zapomniałaś? Przecież jutro jest Dzień Matki. Chcę swojej mamie zrobić prezent już wczesnym rankiem. Gdy się obudzi wręczę jej ulubione kwiaty – konwalie.
   – To prawda, zapomniałam. Ja zrobię dla mamy piękną laurkę.
   – Zosia, przecież ty jesteś mokra, masz mokre buty – zauważyła Kasia.
   – Nnnoooo… trochę mi zimno – odparła zawstydzona koleżanka – Apsik!
   – Twój parasol ma dziury, deszcz kapie ci na nos.
   – Mamie zamiast prezentu dostarczysz zmartwienia, jak się rozchorujesz!
   – Masz rację – zmartwiła się Zosia. – Pobiegnę szybko do kwiaciarni, a później do domu, to mniej zmoknę! Cześć!
   – Cześć!
   Zosia pobiegła raz po raz wpadając do kałuży. Była cała mokra. Rankiem
   następnego dnia wręczyła mamie konwalie i złożyła życzenia. Mama ucałowała serdecznie swoją córeczkę i ułożyła do łóżka, bo… Zosia miała katar i gorączkę.
   Kasia zaś posłuchała w parku śpiewu ptaków, zobaczyła pięknie kwitnące i pachnące stokrotki i fiołki. Po powrocie do domu zrobiła z czerwonego kartonu śliczną laurkę w kształcie serduszka. Narysowała na niej fiołki. Następnego dnia wręczyła swojej mamie. Później odwiedziła swojego chorego kolegę Tomka.
   
   Rozmowa na temat opowiadania:
   · Gdzie wybrała się Kasia?
   · Kogo Kasia spotkała w parku?
   · Gdzie biegła Zosia?
   · Dlaczego Kasia była zaskoczona widokiem Zosi?
   · O jakim święcie jest mowa w opowiadaniu?
   · Jakie kwiaty najbardziej lubiła mama Zosi?
   · Jakie inne kwiaty majowe spotkały dziewczynki?

2. Zabawa pantomimiczna „Zgadnij co robi mama?”. Symulowanie czynności wykonywanych przez mamę

3. Rozmowa kierowana „Jaka jest twoja mama”. Gromadzenie przymiotników określających mamę.

4. „Ramka dla mamy” – praca z W.50. 

              Dziecko wykonuje ramkę z W.50.

3- latki i Maluszki

• Słuchanie piosenki z okazji dnia Mamy

https://www.youtube.com/watch?v=MeRTMshkHJs

1. 1. Słuchanie wiersza pt.: „Bukiet”
      
      W małym bukiecie majowe kwiatki
      Zakwitły wczoraj na Święto Matki
      Co w swoje święto Mama dostanie?
      Tulipana od Adama
      Konwalie od Partyka
      Stokrotki od Dorotki
      Bratki od Agatki
      I dużo życzeń i buziaków
      od swych kochanych dzieciaków.
      Majowe kwiatki wstążką związane
      Niech sto lat żyją mamy kochane
      
      Rozmowa kierowana na temat treści wiersza,. Udzielenie odpowiedzi na pytania:
      -O czym opowiada wiersz?
      -O jaki świecie jest mowa w wierszu?
   2. Zabawa pantomimiczna „Zgadnij co robi mama?”. Symulowanie czynności wykonywanych przez mamę
   3. Rozmowa kierowana „Jaka jest twoja mama”. Gromadzenie przymiotników określających mamę.

• Wykonanie laurki dla mamy ( wzór w załączniku)

Elżbieta Krause

tel. 698 21 18 21