Zadania na poniedziałek, 27.04.2020
Dzieci 6-letnie
PRACA ROLNIKA
Temat: Dzień w gospodarstwie
1. Wiejskie odgłosy
Posłuchaj, jakie głosy można usłyszeć z wiejskiej zagrody
https://www.youtube.com/watch?v=g0y37RE8xwE
https://www.youtube.com/watch?v=yLiRpy71W50
2. Rozmowy zwierząt
Posłuchaj wiersza – naśladuj odgłosy zwierząt
Rozmowy zwierząt
Barbara Kosowska
Mu, Mu, Mu, tak krowa muczy
Kto Cię krowo tak nauczył?
Nikt nie uczył mnie muczenia
Mówię Mu od urodzenia,
A ponadto daję słowo
Jestem bardzo mleczną krową
Baran do owcy mówi: beee
Czego baran od niej chce?
Powiedz owco ma kochana
Ile mleka dałaś z rana?
Dałam dzisiaj dużo mleka
Teraz na mnie fryzjer czeka
Kukuryku, kukuryku
Co się dzieje w tym kurniku?
Kura jaja wysiaduje,
Kogut z dumą spaceruje,
Bo za chwilę już na świecie
Ma pojawić się ich dziecię.
Źrebię w stajni mamy szuka
Rży, kopytkiem w ziemię stuka
Gdzie ta mama się podziała?
Pewnie z tatą w świat pognała
Klacz i ogier wnet wrócili,
Na wyścigach konnych byli.
Tak zwierzęta rozmawiają
One też swój język mają.
To jest język zagrodowy
Kury, owcy czy też krowy.
Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
O czym rozmawiały zwierzęta?
Czy zwierzęta rzeczywiście mogą ze sobą rozmawiać?
Do czego służą wydawane przez nie odgłosy?
Spróbujcie naśladować odgłosy zwierząt, np. Spróbujcie wydać odgłos jagnięcia, które zobaczyło wilka, bardzo się boi i przywołuje owcę.
Spróbujcie przedstawić krowę, która jest bardzo głodna i przywołuje gospodarza.
3. A teraz włączcie swoją ulubiona piosenkę i wybierzcie dowolne zwierzę gospodarskie, którego ruchy będziecie naśladować podczas zabawy. Możecie tańczyć np.: jak kury (w przysiadzie, na dwóch nogach, machając skrzydełkami), jak psy (na czworakach), jak konie (podpierając się na wyprostowanych rękach i nogach) podczas balu na wiejskim podwórku.
4. Zabawa z literkami.
Jaką głoskę słychać na początku wyrazu kot? Ułóż kształt litery k z kredek lub klocków.
A jak głoska jest na końcu wyrazu kura?
Ułóżcie proszę w podobny sposób litery do nazw zwierząt z obejrzanego filmu lub wysłuchanego wiersza.
5. Zwierzęta w zagrodzie – praca plastyczna
6. Praca z kartą pracy
KP3 – 44 a
Połącz zwierzęta tego samego gatunku – młode i dorosłe.
KP3 – 44 b
Przelicz figury, odczytaj zdania połącz je z odpowiednim obrazkiem.
KP3 – 48 a
Napisz nazwy zwierząt po śladzie.
5- latki
TAJEMNICE KSIĄŻEK
„Czytanie książek, to najpiękniejsza zabawa,
jaką sobie ludzkość wymyśliła”
Wisława Szymborska
Temat: Czym są dla nas książki.
- Zabawa przy piosence ,,Ręce do góry”.
Link znajduje się tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=OmAZquWgp9A
- 2. „Ulubiona książka”– rodzic zachęca dziecko, by zastanowiło się, jaka jest jego ulubiona książka, kto jest jej głównym bohaterem i jaką historię w niej przedstawiono. Rodzic ustala czas przeznaczony na refleksję.
Po upływie tego czasu zaprasza dziecko do rozmowy:
Jaka jest twoja ulubiona książka?
Gdy dziecko opowie o swoich ulubionych książkach rodzic prosi, by zastanowiło się:
– Z czego są zrobione książki?
– Co to jest książka?
Jakie mogą być książki?
O czym mogą być?
Dzieci stawiają również pytania, na które chciałyby poznać odpowiedź.
Następnie kieruje rozmowę w taki sposób, by dziecko doszło do wniosku, że książki mogą być też elektroniczne – do czytania lub do słuchania.
Prezentuje różne rodzaje książek: albumy, atlasy, książki obrazkowe, komiksy, książki elektroniczne: e- booki i audiobooki (w miarę możliwości).
- Ale wstyd! – słuchanie i analiza treści wiersza Dominiki Niemiec.
Dnia pewnego ciepłą zieloną wiosną
mała Ania patrzyła, jak kwiatki rosną.
A że chciała narysować sobie takie ładne kwiatki,
umieściła je na książce, na środku okładki.
Wiem, powiecie, że Ania książkę tak zniszczyła,
ale jeszcze ta historia wcale się nie skończyła.
Ale wstyd!
Siostra Ani, gdy tylko spostrzegła jej poczynania,
zaczęła szukać jakiegoś rozwiązania.
Chciała książkę wyszorować szczoteczką i wodą.
Może one na ten kłopot coś pomóc tu mogą?
Ale zamiast się poprawić, wszystko się pogorszyło,
bo książce to pranie wcale nie posłużyło.
Ale wstyd!
Mama, gdy zobaczyła poczynania swoich córek,
za zniszczenie książki dała im porządną burę.
Bo się okazało, że książka nie należy do dzieci,
a jedynie ktoś im tę książkę do czytania polecił.
I mama z biblioteki ją wypożyczyła.
A to bardzo ważna kwestia w tym momencie była.
Ale wstyd!
Przecież książki nawet pomazanej nie można wyrzucić.
Trzeba będzie ją do biblioteki jak należy zwrócić.
I wyjaśnić przyczynę jej stanu fatalnego,
jej pogięcia i pomięcia, obrazka nieoczekiwanego.
I książkę odkupić lub zapłacić karę.
Nikt się w takiej sytuacji nie czuje doskonale.
Ale wstyd!
Szybko do biblioteki poszła z córkami mama.
W bibliotece jak zwykle siedziała pani ta sama.
Przywitała wszystkich i już książkę ogląda.
Badawczo się przygląda książce, dziewczynkom się przygląda.
– I co żeście tutaj, łobuziaki, uczyniły?
– Przepraszamy, trochę żeśmy książkę uszkodziły.
Ale wstyd!
– No cóż, musicie teraz naprawić swe zachowanie.
Zaraz wymyślę dla was jakieś zadanie.
Pomożecie mi poustawiać stos książek na półki,
a wtedy wybaczymy wam te wyczyny, te bzdurki.
Dziewczynki zabrały się do pracy ku uciesze mamy.
– Jak dbać i szanować książki, teraz zapamiętamy.
A gdzie wstyd? Już minął, znikł!
Po przeczytaniu wiersza rodzic zadaje dzieciom pytania:
Czego dotyczył wiersz?
Co stało się z książką?
Kto ją zniszczył?
Czy takie zachowanie było właściwe?
Skąd dziewczynki miały książkę?
Co musiały zrobić po tym, jak zniszczyły książkę?
Co czuły dziewczynki, gdy oddawały książkę do biblioteki?
Co musiały zrobić w bibliotece?
Czy to, co czuły, minęło?
Czy wy też kiedyś wstydziliście się z jakiegoś powodu?
W jakiej to było sytuacji?
Czy to było przyjemne uczucie?
Jak czuliście się, gdy wstyd minął?
- „Różne zakończenia” – zabawa w kończenie zdań.
Rodzic odczytuje początek, a dzieci je kończą zdania:
Ola nigdy się nie wstydzi gdy… Klara poczuła wstyd, ale…
Maciej wstydzi się… Można się zawstydzić, kiedy…
To wstydliwa sprawa… Nie czuję wstydu, kiedy…
Kasia czuła się zawstydzona, gdy…
Wstyd to uczucie, które…
Kiedy się wstydzę…
- Wysłuchanie wiersza A. Kamieńskiej „Książka”
Czemu książka stoi niema?
Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki
smutne jak jesienne grządki.
Czemu taka nudna, pusta,
jakby jej zamknięto usta?
Aż tu nagle, moja miła,
niema książka przemówiła.
I gadała i śpiewała,
czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach,
ptakach, kwiatach, morzach, górach.
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?
Chyba nie ma o co pytać:
nauczyliśmy się czytać.
Pytania do wiersza:
Czemu początkowo książka była smutna?
Czy miała kolorowe obrazki?
Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu?
Co się zmieniło?
- Zapamiętaj zasady korzystania z książek.
- Zaśpiewaj piosenkę „Lubimy bajki’.
Co widzisz na obrazkach. Nazwij. Wytnij podpisy i ułóż prawidłowo do obrazków. |
| foka | flet |
| fotel | fajka |
| flamastry | farby |
|
|
4-latki
Temat: WYRUSZAMY NA WYCIECZKĘ PO POLSCE!
- „Poznajemy bliżej mapę Polski ” – praca z mapą.
Dziecko słucha pierwszej zwrotki hymnu – Mazurka Dąbrowskiego – w postawie na baczność. Rodzic mówi dziecku, kiedy hymn jest grany, w czasie jakich uroczystości. Po wysłuchaniu hymnu dziecko siada przy mapie Polski. Rodzic pokazuje obszar Polski wyznaczony granicami. Wyjaśnia, że na północy Polski leży Morze Bałtyckie. Dziecko obiema rękami pokazuje fale na morzu. Rodzic pyta dziecko, jakim kolorem jest zaznaczone morze na mapie (niebieskim). Pokazuje także inne elementy oznaczone na niebiesko: rzeki
i jeziora. Rodzic wskazuje pasma gór na południu Polski i pyta, jakim kolorem są oznaczone (brązowym). Dziecko wstaje i swobodnie poruszają się po pokoju. Gdy Rodzic mówi: brązowy – dziecko staje w rozkroku i, pochylając się do przodu, próbuje dotknąć palcami podłogi (udając górę). Następnie Rodzic wyjaśnia, że między morzem i górami jest na mapie kolor zielony oznaczający niziny, czyli tereny dość płaskie, nisko położone.
- „Kolory na mapie” – praca z KP2.34.
Rodzic rozmawia z dzieckiem o tym, co przedstawia mapa z KP2.34. Niebieskimi liniami są zaznaczone rzeki: Wisła i Odra. W centralnej części kraju kolorem zielonym są zaznaczone niziny. Na północy – Morze Bałtyckie (dziecko odpowiada, że trzeba pomalować tę część na niebiesko), a na nim statek. Na południu – góry (dziecko odpowiada, że trzeba pokolorować je na brązowo). Rodzic pyta dziecko, w jakiej miejscowości jest ich przedszkole. Z pomocą Rodzica zaznaczają tę miejscowość na mapie. Po wykonaniu zadania z mapą dziecko koloruje flagę.27.04 cała grupa
- „Wyruszamy na wycieczkę po Polsce!” – zabawa dydaktyczne.
Rodzic wyznacza na podłodze symboliczne granice Polski (za pomocą sznurka lub papieru toaletowego). „Granica” powinna być w kilku miejscach przymocowana do podłogi taśmą dwustronną. Na wyodrębnionym w ten sposób terenie Rodzic układa ilustracje przedstawiające charakterystyczne krajobrazy naturalne Polski: nadmorski, górski, nizinny.
Dziecko zamienia się w „ pociąg” i maszeruje– najpierw dookoła granic Polski, w rytm piosenki Jedzie pociąg z daleka. Gdy Rodzic wyłącza piosenkę, „pociąg” zatrzymuje się przy wybranej ilustracji. Rodzic pokazuje ruch kojarzący się z danym miejscem, a dzieci naśladują:
– krajobraz nadmorski – fale, pływanie, budowanie babki z piasku, fruwające mewy.
– krajobraz górski – zjazdy na sankach/nartach, wchodzenie pod górę.
– krajobraz nizinny – poruszające się korony drzew, zbieranie grzybów.
Pomoce w załączniku.
Praca plastyczna dla chętnych
Proponuję wykonanie przestrzennej pracy plastycznej – pociągu. Spodobał mi się pomysł na pociąg zrobiony z rolek po papierze toaletowym i zakrętek Można też zrobić pociąg z pudełek (np. po herbacie) połączonych sznurkiem, a do środka powkładać małe maskotki
3- latki i Maluszki
Temat: POLSKA TO MÓJ KRAJ
- Mazurek Dąbrowskiego – słuchanie hymnu Polski.
Wyjaśnienie słowa hymn. Rozmowa o tym, dlaczego i kiedy go śpiewamy oraz jaką postawę należy wtedy przyjąć.
- Polska – słuchanie wiersza R. Przymusa oraz rozmowa na temat jego treści.
Rodzic, recytując wiersz, pokazuje dziecku mapę Polski.
Polska
Ryszard Przymus
Polska – to taka kraina,
która się w sercu zaczyna.
Potem jest w myślach blisko,
w pięknej ziemi nad Wisłą.
Jej ścieżkami chodzimy,
budujemy, bronimy.
Polska – Ojczyzna…
Kraina, która się w sercu zaczyna.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza, dziecko mówi, o jakim kraju była mowa w wierszu. Rodzic wyjaśnia słowa: ojczyzna, Wisła, kraina. Pyta: Co to znaczy, że jesteśmy Polakami i mówimy po polsku?.
Pokazuje dziecku, gdzie na mapie są: morze, góry, rzeka Wisła.
- „Wycieczka pociągiem” – zabawa ruchowa.
Dziecko wraz z Rodzicem tworzą pociąg. Rodzic jest motorniczym.
Wyruszają na wycieczkę po Polsce. Dziecko poruszają się po pokoju, naśladuje odgłos jadącego pociągu: ciuch, ciuch, ciuch. Gdy motorniczy mówi, że zatrzymujemy się na stacji, pociąg staje i dziecko dzieli na sylaby wyraz Polska (flaga, mapa) – głośno, ciszej, aż do szeptu.
4 „Mapa Polski” – puzzle.
Składanie w całość pociętej na cztery części mapy konturowej Polski. Ćwiczenie analizy
i syntezy wzrokowej. Rodzic daje dziecku pociętą na cztery części mapę Polski. Dziecko składa elementy w całość i nakleja na kartkę.
Karty pracy
Elżbieta Krause
tel. 698 22 18 21
ela1964krause@gmail.com