Zadania na poniedziałek, 11.05.2020
Dzieci 6-letnie
TAJEMNICE KSIĄŻEK
Temat: Moje ulubione książki
1. „Moja ulubiona książka” –zabawa, której celem jest poznanie ulubionej książki dziecka. Na dywanie lub stoliku dziecko układa kilka swoich ulubionych książek. Rodzic zadaje dziecku pytania:
- O czym jest ta książka?
- Kto jest jej bohaterem?
- Czy jest wesoła, czy raczej smutna?
- Dlaczego jest Twoją ulubioną?
Po wypowiedziach dziecka, rodzic pokazuje swoją ulubioną książkę i o niej dziecku opowiada. Następnie opowiada dziecku o budowie książki. Wskazuje na pierwszą część książki, czyli okładkę, następnie wskazuje tytuł i autora, a dziecko szuka tych elementów w swojej książce. Dalej dziecko otwiera kolejne strony i w zależności, co się na nich znajduje rodzic tłumaczy i pokazuje spis treści, numerację stron oraz wydawnictwo. Rodzic pyta dziecko, po co w książce spis treści. Tłumaczy, że pozwala on szybciej nam znaleźć dany fragment książki, dzięki podanym numerom stron. Na koniec wskazuje także grzbiet i trzon książki.
- „Równowaga” – zabawa ruchowa – dziecko wkłada swoją książkę na głowie i poruszają się po pokoju. Na jedno klaśnięcie rodzica w ręce próbuje ustać na jednej nodze, utrzymując na głowie książkę. Na dwa klaśnięcie wraca do marszu. Zabawę powtarzamy 6 razy, możemy wskazywać nogę, na której ma ustać dziecko.
- „O książki dbamy” – burza mózgów – rodzic pyta dziecko:
- Czy lubi książki?
- Czy książki są dla niego ważne?
- Jeśli coś jest dla nas ważne, to jak się wobec tego zachowujemy?
- Czy chce, żeby były one zadbane i jak najdłużej wytrzymały?
- Czy książki są delikatne?
Dziecko sprawdza stan, jakości swoich książek, porównuje wygląd, ułożenie na półce, sprawdza środek książek. Następnie mówi o swoich spostrzeżeniach, uczuciach. Można pobawić się z dzieckiem w wcielanie się w role smutnej i wesołej książeczki, swoje uczucia dziecko może pokazać za pomocą słów, mimiki, gestów. Pokazuje również, co myśli o osobach korzystających z książek właściwie i nieodpowiednio. Pomocne mogą tutaj być karty obrazkowe w załączniku. Można przypomnieć dziecku zasady korzystania z książek:
- przed oglądaniem książki myjemy ręce,
- nie zaginamy rogów w książkach,
- podczas czytania nie jemy posiłków,
- do zaznaczania strony, na której kończymy czytanie, używamy zakładki.
Jeśli będzie taka potrzeba dziecko naprawia zniszczone książki, skleja podarte kartki taśmą klejącą, oprawia książki w przeźroczystą folię. Następnie przeciera książki ściereczką z kurzu, układa je na półkach tak, aby tytuł był widoczny. Zastanawia się, co należy zrobić, aby ograniczyć ich niszczenie.
4. Posłuchaj piosenki:
Poczytaj mi mamo
https://www.youtube.com/watch?v=z_Qjzkd92Y4&list=RDwnJFiwa5a8U&index=5
5. Bajka o zmęczonej książce z bajkami
Była raz sobie baaardzo zmęczona książka z bajkami. Najchętniej wsunęłaby się pod kołderkę i zasnęła twardym, zdrowym snem aż do rana, ale dzieci nie miały jeszcze ochoty na sen i żądały, by książka nadal je zabawiała.
— Pokaż nam smoka, który zieje ogniem po same chmury! Chcemy śpiącą królewnę i całą armię krasnoludków, i morze z piratami, i Babę Jagę w chatce na kurzej łapce! – wołały jedno przez drugie i na wyścigi przewracały kartki, gniotąc je, a nawet rozdzierając.
Wszyscy bohaterowie książki ziewali już tak mocno, że ledwie patrzyli na oczy, więc bajki wcale nie toczyły się tak, jak powinny.
Baba Jaga wleciała na drzewo i nabiła sobie guza. Rozpłakała się straszliwie i zbudziła śpiącą królewnę, jeszcze zanim dotarł do niej królewicz. Zmęczone krasnoludki zaryglowały w swojej chatce drzwi, zaciągnęły zasłonki i tyle je widziano. A sennemu smokowi w czasie ziewania wpadła do paszczy równie śpiąca, a do tego mokra złota rybka i nie było mowy o jakimkolwiek zianiu ogniem.
— Dziwne te bajki – odezwał się najstarszy z chłopców – Nigdy takich nie czytałem.
— Ani ja – potwierdziła jego młodsza siostra. – Może powinniśmy im trochę podokuczać, żeby przyszły do siebie?
Tego było książce za wiele. Zamknęła się z hukiem, wyrwała z rąk małych dręczycieli i wyfrunęła przez otwarte okno.
Chwilę szybowała pod ciemnymi niebem, w końcu wypatrzyła niewielką ulicę, po której wolno toczyło się małe auto. Ostatkiem sił opadła na jego dach.
Kierowca auta naturalnie usłyszał, że coś wylądowało mu nad głową, zjechał więc do krawężnika i wysiadł zobaczyć co się dzieje.
— Książki spadają z nieba zamiast gwiazd? – zdziwił się w pierwszej chwili i nawet zadarł do góry głowę, żeby sprawdzić, czy na jednej się skończy.
Niczego tam więcej nie dostrzegł, za to od razu zauważył, że książka z dachu musiała ostatnio sporo przejść. Miała pogiętą okładkę, kilka stron było przedartych na pół i wisiało na ostatnich zawiasach, i w ogóle sprawiała wrażenie, jakby była chora i wyczerpana.
Kierowca auta był tatusiem pewnej małej dziewczynki i wiedział co nieco o książkach z bajkami. Nie zwlekając dłużej delikatnie zawinął ją w koc, schował za poły płaszcza i ruszył do domu.
Czym i jak dokładnie leczył książkę przez pół nocy, nigdy się nie dowiemy, ale następnego ranka książka wyglądała prawie jak nowa! Tydzień później tata podarował ją swojej córeczce na urodziny.
I tak kończy się bajka o baaardzo zmęczonej książce z bajkami, gdyż nasza bohaterka nigdy więcej nie miała powodów, by być zmęczona.
Córeczka pana kierowcy wiedziała, że książkom jak ludziom należy się szacunek i że lubią, jeśli się je traktuje poważnie. Dlatego delikatnie przewracała w niej kartki, a po czytaniu odkładała na półkę, żeby bajki mogły odpocząć. Żeby Baba Jaga nie musiała więcej leczyć bolesnych guzów, smok ział pięknym pomarańczowym ogniem, a krasnoludki miały siłę sprzątać bajkowy las wesoło przy tym śpiewając.
6. F jak fotel – prezentacja litery w wyrazie
R. prezentuje literę F i f drukowaną. Prosi dzieci o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: fo-tel. Dzieci liczą sylaby zawarte w wyrazie, mogą zastosować inny gest, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem itp. Następnie układają model głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski). Dzieci przeliczają głoski, wspomagając się polami na planszy. R. prosi dzieci o podanie skojarzeń związanych z kształtem litery F, f. prezentuje sposób pisania liter Fi f . Zwraca uwagę dzieci na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze.
7. Praca z KP4.5a – zaznaczanie głoski f w słowach, zaznaczanie liczby głosek w nazwach obrazków.
Praca z KP4.5b – pisanie litery F, f po śladzie, otaczanie pętlą litery F, f znalezionej wśród innych liter, czytanie tekstu z poznanych liter, rysowanie ilustracji do tekstu.
https:/drive.google.com/file/d/1Oc7sH-dFP6IBLxu2uvYYr4nO3SuOY_18/view
Zadania dla 5- Latków
WRAŻENIA I UCZUCIA
Temat: Emocje- co to takiego?
Cele: utrwalenie nazw emocji; doskonalenie sprawności ręki poprzez prace plastyczne i zadania grafomotoryczne; rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego.
- Słuchanie audiobooka „Pchła szachrajka”, czytanego przez Tadeusza Chudeckiego (link dołączony w e-mailu).
- Zabawy ruchowe w domu „Żamba Dance” https://www.facebook.com/watch/?v=1213565745498001
- Jeżeli masz możliwość, to obejrzyj film Disney Pixar „W głowie się nie mieści” Fabuła opiera się na śledzeniu życia wesołej dziewczynki mieszkającej z kochającymi rodzicami. Cała magia tego filmu polega jednak na tym, że zostajemy przeniesieni do środka głowy dziewczynki, w której centrum dowodzenia, za specjalną konsoletą, władzę sprawuje pięć podstawowych emocji – Smutek, Odraza, Strach, Gniew i Radość, która kieruje całym tym interesem. Reżyser filmu wykonał kawał dobrej roboty, przekształcając zasady psychologii i pięć podstawowych emocji, w bajkowe postacie, które siedzą w głowie każdego człowieka, sterując jego poczynaniami.
-
Polecam książkę Catherine Dolto „Emocje. Niby nic, a jednak…” – czyli jak myślą dzieci”.
Metoda Dolto – pomaga dzieciom zrozumieć siebie.
Naucz dziecko samodzielnie rozpoznawać i nazywać zjawiska, które wstrząsają jego małym światem, a już nigdy nie będziesz musiał czy musiała się tego domyślać.
Dzięki metodzie Dolto twoje dziecko odkryje, że:
• kiedy się czegoś boi, to czasem kłamie,
• kiedy kogoś bije, to wcale nie znaczy, że jest niegrzeczne,
• kiedy rzuca się na podłogę, to znak, że za dużo się wokół niego dzieje.
- Rozwiąż krzyżówkę.
1.Służy do mierzenia czasu.
2.Budynek, w którym mieszkamy.
3.Żółty owad w czarne paski.
4.Następuje po dniu.
5.Polska, to nasz …
6.Kolorowe do rysowania.
Rodzic pyta:
Jakie hasło powstało?
Co ono oznacza?
Czym są emocje?
Jakie znasz emocje?
RADOŚĆ |
SMUTEK |
WSTYD |
SZCZĘŚCIE |
ZŁOŚĆ |
STRACH |
- Odgadywanie emocji po mimice. Rodzic pokazuje emocje. Dziecko odgaduje. Wspólne opisanie, jak się objawia dana emocja na twarzy.
Zamiana- dziecko pokazuje emocje, rodzic odgaduje.
- „Emocje na twarzy”- rozpoznawanie emocji po wyrazie twarzy (miłe i niemiłe). Zaznaczanie kolorem czarnym emocji niemiłych, a żółtym miłych (wyrazy powyżej)
- Wykonaj ćwiczenia w KP19A, KP19B- utrwalenie nazw emocji oraz ich zapisu.
- „Moje emocje”- malowanie farbami przy Sonacie Księżycowej L. van Beethovena (pędzlem lub palcami). Po zakończeniu pracy dziecko opowiada, jaki nastrój towarzyszył mu w czasie tworzenia.
Link do „Sonaty Księżycowej” https://www.youtube.com/watch?v=GOZJBVavAQA
- Jak wydobywa się emocje? https://www.youtube.com/watch?v=P4PTBvdqGpk
Pchła Szachrajka:
https://mail.google.com/mail/u/0/?pc=carousel-about-en#inbox/FMfcgxwHNDCsxZzJBtGJWRSXxCVndrx
4 –latki
Temat: Z WIZYTĄ U BABCI I DZIADKA NA WSI
Stary Donald farmę miał – słuchanie piosenki
https://www.youtube.com/watch?v=4gkpEFqcnMw
- „Z wizytą u babci i dziadka na wsi” – rozmowa na temat bezpieczeństwa na wsi oraz obowiązków związanych z posiadaniem zwierząt na podstawie doświadczeń dziecka.
Rodzic zadaje dziecku pytania: Czy byłeś kiedyś na wsi? Jakie zwierzęta można tam spotkać? Na co trzeba zwracać uwagę, gdy podchodzi się do zwierząt? Czy można podchodzić do zwierząt, których się nie zna? Czy można podchodzić do zwierząt od tyłu? Czy miałeś kiedyś jakąś przygodę związaną ze zwierzętami na wsi? Przy rozmowie Rodzic może wykorzystać zdjęcia wsi i zwierząt gospodarskich.
- W wiejskiej zagrodzie –zabawa ruchowa
– Nastał ranek, z kurnika wychodzi domowe ptactwo – marsz po pokoju, naśladowanie głosów ptactwa domowego:
• kury – ko, ko, ko
• indyki – gul, gul, gul
• kogut – kukuryku
– Zatrzymują się, machają skrzydłami – wykonywanie ruchów rękami.
– Rozglądają się czy gospodarz niesie dla nich ziarno – wykonanie skrętów szyi w prawą i lewą stronę.
– Kogut wskoczył na płot – wykonywanie podskoków obunóż.
– Gospodarz sypie ziarno – skłony w przód.
– Gospodarz idzie do obory. Wyprowadza konie, krowy na pastwisko – przemieszczają się na czworakach.
– Zwierzęta żeby dojść na pastwisko przechodzą przez mostek – przejście na czworakach po szerokiej ławeczce.
– Zwierzęta się najadły. Odpoczywają ciekawie się rozglądając – przejście do leżenia przodem, podparcie dłońmi o podłogę, unoszenie głowy jak najwyżej, spoglądanie raz w jedną, raz w drugą stronę.
– Zapadają w drzemkę, leżą na jednym boku, po chwili odwracają się na drugi bok – przechodzą z leżenia na prawym boku do leżenia na lewym boku.
– Zbliża się wieczór, zwierzęta wracają do obory – chód na czworakach, przejście przez “mostek” (jak wyżej).
- „Czym nakarmię kota, a czym konia?” – pogadanka na temat pożywienia dla zwierząt.
Rodzic pyta dziecko: O czym trzeba pamiętać, gdy ma się zwierzę? (dziecko podają swoje pomysły, Rodzic nakierowuje wypowiedzi dziecka tak, aby padła odpowiedź, że najważniejsze jest odpowiednie pożywienie) Czy wszystkie zwierzęta możemy karmić w ten sam sposób?
- Praca z KP2.25. – Rodzic czyta polecenie z karty, dziecko wykonuje zadanie.
3- latki i Maluszki
Temat: DZIEŃ W GOSPODARSTWIE
- Stary Donald farmę miał – słuchanie piosenki
https://www.youtube.com/watch?v=4gkpEFqcnMw
- Awantura w Rym, cym cym – słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej połączone z ćwiczeniami dźwiękonaśladowczymi i rozmową na temat wiersza. Rodzic czyta wiersz, a dziecko naśladuje odgłosy wydawane przez wymienione zwierzęta.
Awantura w Rym, cym, cym
Małgorzata Strzałkowska
Raz wybuchła na podwórku awantura,
bo zginęły pewnej kurze cztery pióra!
Kura gdacze, kaczka kwacze, krowa ryczy, dziecko wydaje odgłosy: ko, ko, kwa, kwa, mu, mu
świnia kwiczy, owca beczy, kwi, kwi, be, be
koza meczy, a na płocie, przy chlewiku, me, me
kogut pieje: „Kukuryku!”. kukuryku, kukuryku
Gdy już każdy wrzasków miał powyżej uszu,
ze stodoły wyszło pisklę w pióropuszu.
Odnalazła kura pióra
i umilkła awantura,
a pisklęciu się dostała niezła bura.
Rodzic zadaje dziecku pytania: Dlaczego na podwórku wybuchła awantura?; Ile piór zginęło kurze?; Które zwierzęta były na podwórku?; Które zwierzątko miało pióra kury?.
- „Wiejskie gospodarstwo” –Rodzic przedstawia dziecku ilustracje zagrody wiejskiej. Rozmawia z nim na temat wyglądu zwierząt na ilustracji, np. krowy, konia, świni, kury, koguta, oraz na temat pracy rolnika w gospodarstwie
– w jaki sposób opiekuje się tymi zwierzętami.
4.Zabawa ruchowa do piosenki- Koniki
https://www.youtube.com/watch?v=r8qvgiG0GXA
4.„Zwierzątka z podwórka” – zabawa orientacyjno-porządkowa. Dziecko porusza się
przy dźwiękach tamburyna. Gdy dźwięk instrumentu ucichnie, na hasło Rodzica., np.: Koniki – dziecko porusza się po sali, naśladując wymienione zwierzątko: biega, unosząc wysoko kolana i wydają dźwięki podobne do tych wydawanych przez konie. Następnie Rodzic wymienia: Kury – dziecko porusza się na lekko ugiętych nogach,
machają rękami tak jak skrzydłami i jednocześnie naśladuje głosem wymienione zwierzę. Inne zwierzęta do naśladowania: kogut, krowa, koza.
Karta pracy w załączniku
Elżbieta Krause
tel. 698 21 18 21
e-mail: ela1964krause@gmail.com