Zadania na 03.04.2020 r.

Zadania na 03.04.2020 r.

Dzieci 6-letnie

PORZĄDKI W OGRODZIE

Temat: Szukamy wiosny

1. Gimnastyka narządów mowy –„ Poszukiwanie wiosny”

Zbliżała się wiosna. Za oknem słychać było śpiew ptaków (dziecko naśladuje głosy ptaków). Języczek wybrał się do lasu na poszukiwanie oznak wiosny. Jechał na koniku („kląskanie” językiem).Na łące zobaczył bociany (dziecko wymawia „kle. kle, kle”). Zatrzymał się na leśnej polanie (dziecko wymawia „prr”). Zsiadł z konia, rozejrzał się wokoło (oblizują wargi ruchem okrężnym). Świeciło słońce, wiał delikatny wiatr (wykonuje krótki wdech nosem, chwilę zatrzymuje powietrze – bezdech – i długo wydycha ustami). Było ciepło i przyjemnie (uśmiecha się, rozchylając wargi). Na skraju polany zakwitły wiosenne kwiaty zawilce i sasanki. Pachniało wiosną (dziecko oddycha głęboko, wdychając powietrze nosem, wydychając ustami). Języczek pochylił się i powąchał kwiaty (wdycha powietrze nosem) i kichnął (dziecko kicha wymawiając „apsik”). W tym momencie zauważył przeciskającego się przez zarośla zaspanego jeża (dziecko ziewa; przeciska język między złączonymi zębami). Zrobiło się późno. Języczek wsiadł na konia
i pogalopował do domu („kląskanie”, uderzając szerokim językiem o podniebienie).

2. Jak bałwanek witał wiosnę (Ewa Krawczyk)

Pewnego dnia dzieci ulepiły kilka bałwanków. Były bardzo różne, duże, małe, grube, chude, na głowach miały garnki, stare kapelusze, czapki i szaliki. W śród nich był szczególny bałwanek, ubrany w stary kapelusz i wełniany szalik. Stał na podwórku, zwrócony głową w stronę lasu. Słyszał jak dzieci opowiadały o zbliżającej się wiośnie i bardzo chciał ją spotkać. Postanowił więc wyruszyć jej naprzeciw. Nad ranem przez nikogo nie zauważony, poszedł cichutko do lasu. Przyglądał się wszystkiemu bacznie, ale nic szczególnego nie zauważył. Wszędzie było dużo śniegu, a w powietrzu unosił się lekki mrozik.

Kiedy tak chodził po lesie, nie zauważył, że słonko już wstało i ogrzewało go coraz mocniej. Nagle spostrzegł, ze spod śniegu wystaje coś. Schylił się i łapką odgarnął delikatnie śniegową pierzynkę.

– Och! – wykrzyknął przejęty.

– To są na pewno kwiatki, o których opowiadały dzieci.

Wokół bałwanka wyglądały spod śniegu pierwsze wiosenne kwiaty.

Bałwanek uradowany pomyślał: „Tutaj na pewno już była wiosna, muszę iść szybciej, bo bardzo chciałbym się z nią przywitać”. Kiedy doszedł do rzeki, poczuł że kapelusz coraz bardziej opada mu na czoło. Poprawił go i rozejrzał się dookoła. Ze zdumieniem spostrzegł, że woda w rzece niosła duże i małe kawałki kry. Wtem obok bałwanka na gałęzi krzaczka przysiadł śliczny ptaszek.

– Jaki jesteś ładny ptaszku – powiedział. – Nigdy cię nie widziałem.

– Nie mogłeś mnie wcześniej zobaczyć. Jestem szczygłem i dopiero dzisiaj przyleciałem z daleka. Tutaj przyszła wiosna i jest coraz cieplej. Będę mógł zbudować sobie gniazdo. – powiedział ptaszek.

– Przyszła wiosna? Gdzie jest? Chciałbym ją przywitać. – zawołał z entuzjazmem bałwanek.

– Jak to gdzie? – powiedział zdziwiony szczygieł. – Rozejrzyj się wokoło.

Bałwanek został sam i dopiero teraz poczuł się dziwnie. Kapelusz coraz bardziej spadał mu na oczy. Spostrzegł również, że bardzo schudł. Zaniepokoił się tym trochę, ale postanowił iść dalej. Po chwili do bałwanka podbiegła wiewiórka i zajączek.

– Uciekaj bałwanku, do rzeki, skacz na krę, popłyniesz na niej do krainy śniegów.

– Inne bałwanki już to dawno zrobiły – poradziły mu zwierzątka.

– Jak to? – zapytał zdziwiony. Spojrzał na siebie i zobaczył, że bardzo zmalał, kapelusz spadł już z jego śniegowej główki. Pozostał mu jedynie szaliczek, który zrobił się nieco za długi.

– Bałwanku uciekaj – zawołała wiewiórka.

– Przecież możesz się roztopić – dodał zajączek.

– Jesteś chyba ostatnim bałwankiem, który pozostał do przyjścia wiosny. Dlaczego czekałeś tak długo i nie odpłynąłeś z innymi bałwankami?

– Chciałem przywitać się z wiosną, czy to udało mi się?

– Ależ oczywiście – zawołał zajączek z wiewiórką, patrząc na niego z podziwem.

Odpowiedz na pytania;
– kogo ulepiły dzieci?
– gdzie poszedł bałwanek ulepiony przez dzieci?
– kogo bałwanek chciał przywitać?
– co zauważył bałwanek w lesie?
– kogo spotkał, o czym rozmawiał ze spotkanymi zwierzętami?
– czy udało się bałwankowi przywitać wiosnę?
– po czym poznajemy, że nadchodzi wiosna?

3. Posłuchaj piosenki „Marzec – czarodziej”

https://www.youtube.com/watch?v=YooD0x8941E

Chodzi marzec-czarodziej
Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
I już pączki na patyku
I już trawka na śnieżniku
Och, ten marzec-czarodziej

Chodzi marzec-czarodziej
Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
Słońce rzuca swe błyskotki
Że aż mruczą bazie-kotki
Och, ten marzec-czarodziej

Chodzi marzec-czarodziej

Po chmurach, po lodzie
Aż tu nagle hokus-pokus
Przez kałuże skaczą kaczki
Żwawe kaczki-przedszkolaczki
Och, ten marzec-czarodziej

4. Narysuj ilustrację do piosenki – jak może wyglądać Marzec – Czarodziej?

5. Praca z kartą pracy – KP3 – 29 b

Napisz litery zgodnie z szyfrem – odczytaj wyrazy i połącz z odpowiednim kwiatem
(w ramce należy pisać traktując linie jak liniaturę, np.. w ramce pierwszej piszemy wyraz „tulipan”)

03.04.2020.

Dzieci 5-letnie

Pobaw się przy muzyce.

https://www.youtube.com/watch?v=HwoXD_RVETglist=RDSOBEPiqlz48index=6

https://www.youtube.com/watch?v=-v3t0Ks0dQk

Kącik grafomotoryczny KP 26

Wykonaj ćwiczenia. Dokończ rysowanie kwiatów wg wzoru. Narysuj motyla oburącz.

“Witaj wiosno“

Zbiory. Przeliczanie, porównywanie.

Wykorzystaj do układania, przeliczania i porównywania np. klocki.

Wzoruj się na ćwiczeniu z warzywami z KP 27

“Witaj wiosno“ KP 27

Wykonaj ćwiczenia.

4-latki

Temat: Jaka jest dziś pogoda?

Jaka jest dziś pogoda?” – rozmowa na temat elementów aktualnej pogody na podstawie obserwacji dzieci oraz opowiadania Anny Sójki Prognoza pogody.

Prognoza pogody

Anna Sójka

W piątek mój młodszy brat, Piotrek, obraził się na telewizor. A wszystko przez prognozę pogody – mama obiecała, że zabierze nas do ZOO, a tymczasem zapowiedziano deszcz, wiatr i inne nieprzyjemne rzeczy.

– Prognoza się sprawdzi albo nie – powiedział tata. – Zobaczymy jutro.

– Na pewno będzie lało – mruknął tylko Piotrek i ze złości poszedł spać z brudną szyją. Dobrze, że mama tego nie widziała.

W sobotę rano okazało się, że świeci słońce. Ani śladu deszczu. Oczywiście pojechaliśmy do zoo i świetnie się bawiliśmy: pawiany jadły banany, pawie spacerowały po trawie, pantery były cztery, a papużki dziobały okruszki. I były jeszcze pingwiny – całe pingwinie rodziny. Nawet Piotrek śmiał się i biegał, i skakał, chociaż rano był naburmuszony i zły. A przecież nie padało. W zoo mu przeszło. Wróciło, kiedy jechaliśmy z powrotem. Przez całą drogę nie odezwał się ani słowem.

W domu byliśmy tuż przed dobranocką. Piotrek nigdy nie odpuszczał filmu, a teraz poszedł prosto do swojego pokoju.

– Nie chcę oglądać bajki – mruknął tylko.

Wciąż był obrażony.

– Co ci jest, Piotrusiu? – zapytała mama.

– Nie będę już oglądał telewizji – powiedział mój brat. – Kłamie i tyle. Jak się zapowiada deszcz, to powinien być deszcz. Przez ten głupi telewizor niepotrzebnie się złościłem.

– Ależ synku – próbowała tłumaczyć mu mama. – Prognoza to prognoza. Nie musi się sprawdzać. Każdy się czasem myli.

Piotrek w ogóle jej nie słuchał.

– I na pewno nic nie jest prawdziwe… – chlipnął. – Ani szewczyk Dratewka, ani ta pani, która występuje w „Wiadomościach”, ani królewna. I skąd ja mam wiedzieć, co jest naprawdę?

Mama uśmiechnęła się i przytuliła Piotrka, a tata wychylił się ze swojego pokoju i powiedział: – Co prawda, to prawda. Czasami trudno odróżnić bajkę od rzeczywistości.

A czy wam zawsze się to udaje?

Po przeczytaniu opowiadania Rodzic zadaje pytania: Dlaczego Piotrek obraził się na telewizor? Co okazało się rano? Co widzieli w zoo? Dlaczego Piotr, po powrocie do domu z zoo, nie chciał oglądać w telewizji bajki na dobranoc?

„Co założę, gdy pada deszcz?” – praca z KP2.13.

Dziecko rysuje parasol po śladzie, łączy je w pary z materiałem, z którego są wykonane, rysuje symbol przedstawiający deszcz – chmurkę i krople.

3-latki

Temat: Kalendarz pogody.

„Ukryta pogoda” – zabawa dydaktyczna połączona z ćwiczeniami oddechowymi.

Dziecko siedzi na dywanie. Przed nim na środku leżą cztery tacki z kaszą manną. Rodzic prosi dziecko, by delikatnie zdmuchnęły piasek – kaszę mannę. W ten sposób odkrywa kolejne obrazki: słońce, chmure z deszczem, wiatr, śnieg. Dziecko, podaje nazwę obrazka sylabami.

cztery tacki, cztery obrazki przedstawiające symbole pogodowe: deszcz, słońce,

wiatr, śnieg; kasza manna, słomki

Praca z KP2.10 – obserwacja pogody; rysowanie odpowiednich symboli pogody.

„Garnek pogody” – zabawa plastyczna. Dziecko eksperymentuje z farbami. Dziecko ma szablon garnka z grubego kartonu. Maluje wnętrze garnka kolorami symbolizującymi zjawiska atmosferyczne: niebieski – deszcz, żółty – słońce, biały – śnieg. Wiatr może zrobić za pomocą papieru – rozmazując nim farby na garnku. Ważne, by farby były gęste. Dziecko może malować palcami, gąbkami lub pędzlami.

szablony garnków z grubego kartonu, farby, papier, gąbki, pędzle, ręczniki jednorazowe

Dla chętnych na weekend ☺

Praca z W.22–24 – zabawa matematyczna. Klasyfikowanie ubrań zgodnie z porą roku. Rodzic rozkłada obrazki przedstawiające pory roku. Dziecko podaje nazwy pór roku i określa, które z nich są zimne, a które ciepłe. Następnie dobiera odpowiednie ubrania do pór roku. Rodzic pyta dziecko, po co nosi się ubrania. Na koniec dziecko wskazuje i podaje nazwy części ciała, na które zakłada się poszczególne ubrania.

Maluszki

Pogadanka –Rodzic prosi dziecko, aby spojrzał za okno i powiedział, jaka jest teraz pogoda
i co najlepiej jest włożyć na siebie, jeżeli chce się wyjść z domu w taką pogodę. Następnie podaje przykłady innych ubiorów w zależności od pogody.

Zabawa muzyczna z wykorzystaniem piosenki „Klap, klap, klap …”– wykonywanie czynności, które wymienione są w piosence.

Rączki robią klap, klap, klap,

Nóżki robią tup, tup, tup,

Tutaj swoją głowę mam,

A na brzuchu bam, bam, bam,

Buzia robi am, am, am,

Uszka słyszą tu I tam,

Tutaj swoją brodę mam,

A na nosie sobie gram.

https://www.youtube.com/watch?v=qhvS9qq8_g8