Zadania na 31.03.2020
Dzieci 6-letnie
PORZĄDKI W OGRODZIE
Temat: Cebule i cebulki
1. Wiosenne porządki – ćwiczenia aparatu artykulacyjnego
Idzie wiosna, należy zrobić wiosenne porządki w buzi:
– najpierw malujemy sufit (język wędruje po podniebieniu)
– potem ściany ((język wędruje po wewnętrznej stronie policzków)
– zamiatamy podłogę ((język porusza się po dolnych dziąsłach)
– teraz czas umyć okna (język przesuwa się po zębach górnych i dolnych)
– pierzemy firanki (parskanie wargami)
– zamiatamy schody (oblizujemy wargi)
– porządkujemy strych (język do górnych dziąseł) i piwnicę (język do dolnych
dziąseł)
– jesteśmy zadowoleni ze swojej pracy, uśmiechamy się (rozciągamy wargi)
i cmokamy z zadowoleniem (buziaczki)
2. Posłuchaj opowiadania
Opowiadanie O żółtym tulipanie (oprac. H. Urbanek wg M. Różyckiej)
W ciemnym domku pod ziemią mieszkał mały Tulipanek. Maleńki Tulipan, jak wszystkie małe
dzieci, spał całymi dniami.
Wokoło było bowiem bardzo cicho i ciemno. Pewnego dnia obudziło go lekkie pukanie do
drzwi.
– Kto tam? –zapytał obudzony ze snu Tulipanek.
– To ja. Deszczyk. Chcę wejść do ciebie. Nie bój się maleńki. Otwórz.
– Nie, nie chcę. Nie otworzę. –powiedział Tulipanek i odwróciwszy się na drugą stronę,
znów smacznie zasnął.
– Po chwili mały Tulipanek znów usłyszał pukanie.
– Puk! Puk! Puk!
– Kto tam?
– To ja. Deszcz. Pozwól mi wejść do swego domku.
– Nie, nie chcę, abyś mnie zamoczył. Pozwól mi spać spokojnie.
Po pewnym czasie Tulipanek usłyszał znów pukanie i cieniutki, miły głosik wyszeptał:
– Tulipanku, puść mnie!
– Ktoś ty?
– Promyk słoneczny –odpowiedział cieniutki głosik.
– O, nie potrzebuję cię. Idź sobie.
Ale promyk słoneczny nie chciał odejść. Po chwili zajrzał do domu tulipanowego przez dziurkę
od klucza i zapukał.
– Kto tam puka? –zapytał zżółkły ze złości Tulipanek.
– To my Deszcz i Słońce. My chcemy wejść do ciebie!
Wtedy Tulipanek pomyślał:
„Ha, muszę jednak otworzyć, bo dwojgu nie dam rady”. I otworzył.
Wtedy Deszcz i Promyk wpadli do domu tulipanowego. Deszcz chwycił przestraszonego
Tulipanka za jedną rękę,
Promyk słońca za drugą i unieśli go wysoko, aż pod sam sufit.
Mały żółty Tulipanek uderzył główką o sufit swego domku i przebił go …
I, o dziwo znalazł się w śród pięknego ogrodu, na zielonej trawce. Była wczesna wiosna.
Promyki Słońca padały na żółtą główkę Tulipanka.
A rano przyszły dzieci i zawołały:
– Patrzcie! Pierwszy żółty tulipan zakwitł dzisiaj z rana!
– Teraz już na pewno będzie wiosna!
Odpowiedz:
– Gdzie mieszkał Tulipanek?
– Kto najpierw odwiedził Tulipana?
– Czy Tulipanek wpuścił do swojego mieszkania deszczyk?
– Dlaczego nie?
– Kto przyszedł potem do Tulipana?
– Czy Tulipan otworzył drzwi słonku?
– Kto zobaczył Tulipana?
– Co powiedziały dzieci?
3. Wskaż poszczególne części tulipana
4. Poszukaj w Twoich literkach literę c, C
Podziel na sylaby wyraz „cebulka” – ce-bul-ka
Podziel ten wyraz na głoski: c-e-b-u-l-k-a
Ułóż wyraz „cebulka” z literek alfabetu
5. Praca z kartą pracy
KP3 – 27a – połącz wyrazy z sylabami;
przeczytaj tekst, połącz tekst z odpowiednim obrazkiem
KP3 – 27b – napisz liter c, c po śladzie i samodzielnie
KP3 – 30 – kącik grafomotoryczny – samodzielnie napisz litery c, C,
napisz wyrazy po śladzie
Dzieci 5-letnie
Piosenka „Grać w zielone” Majka Jeżowska
https://www.youtube.com/watch?v=PTcJ6Li4b9E
Władysław Broniewski
Gramy w zielone
„Proszę o zielone!”
zaklekotał bociek do zielonej żabki,
co siedziała w błocie.
Ale mądra żabka
Prędko myk!
Pod wodę:
„Miły mi, bocianie,
moje życie młode”.
Rosły w wodzie modre niezapominajki,
i boćkowi rzekły:
„Znamy takie bajki”
Chciałbyś żabkę połknąć,
lecz się obejdź smakiem:
żabka gra w zielone
z młodym tatarakiem”.
- „Gramy w zielone” – podawanie nazw zielonych przedmiotów, skojarzenia do koloru zielonego, gromadzenie zielonych przedmiotów.
z jakim kolorem kojarzy im się wiosna. Dzieci podają sobie w kole listek i próbują dokończyć zdania: Grasz w zielone? Gram! Masz zielone? Mam! Zielony listek mam, zielony jak… N. zadaje dzieciom pytania: Lubicie kolor zielony? Dlaczego? Dlaczego kolor zielony kojarzy wam się z naturą, wiosną? Co zieleni się wiosną? Dzieci szukają w sali koloru wiosny, odnajdują i przynoszą wszystkie zielone przedmioty.
Dzieci 3-4 letnie
4- latki
Temat: Wymyślamy nowe słowa.
„Mój obrazek” – rysowanie oburącz.
Dziecko wykonuje ćwiczenia wspomagające rozwój grafomotoryczny i rysuje w powietrzu oburącz od góry: koło, bałwana, serce. Następnie siada przy stoliku
i pracuje z KP2.11 – rysuj serca oburącz, po śladzie, zaczynając od środka. Przemienia rysunek tak, aby powstał z niego inny obrazek. Nazywa to, co narysował, wymyślonymi słowami. Rodzic zapisuje pod rysunkami dziecka wymyślone przez niego słowa.
Przeliczanie – Rodzic wspiera dziecko, doskonaląc jego umiejętności przeliczania. Dziecko toczy kulę z plasteliny i doczepia do niej wiele nóg (przelicza je). Podaje nazwy powstałych zwierząt.
3- latki
Temat: Jak się ubrać?
Jak zadbać o siebie wiosną? – wysłuchanie i analiza treści wiersza. Rodzic czyta wiersz.
Jak zadbać o siebie wiosną?
Dominika Niemiec
Zmieniła się pogoda, wiosna się zaczyna,
chowamy do szafy grube swetry, zanim znów powróci zima.
Czas na lżejszą kurtkę i cieńszą czapeczkę.
Na chodzenie bez czapki trzeba jeszcze poczekać chwileczkę.
Gruby szalik pod szyją na chusteczkę zamienić czas,
żeby jeszcze chłodny wietrzyk nie zaskoczył nas.
Bo choć słonko kusi swoim wyjątkowym urokiem,
trzeba dbać o zdrowie i wprawnie ocenić swym okiem,
że choć wiosna nadeszła, to jeszcze nie w pełnym rozkwicie,
i zadbać o swe zdrowie trzeba należycie.
Rozmowa z dzieckiem w oparciu o tekst utworu. Rodzic pyta:
O jakiej porze roku była mowa w wierszyku?;
Jak zmieniła się pogoda z początkiem wiosny?; Jak trzeba się ubrać wiosną, gdy robi się nieco cieplej?;
Dlaczego musimy pamiętać o właściwym ubraniu?; Co to znaczy „troszczyć się o swoje zdrowie, być odpowiedzialnym za swoje zdrowie”?; Jak się będziemy czuć, gdy właściwie dobierzemy stój do pogody, gdy będziemy zdrowi?
„Ubieramy się na cebulkę” – zabawa dydaktyczna. Rodzic prezentuje dziecku cebulę, kroi ją na pół i podaje, by mogło ją obejrzeć, powąchać. Następnie Rodzic oddziela kolejne warstwy drugiej połówki cebuli i wyjaśnia, co to znaczy ubierać się na cebulkę. Rodzic pyta: Jak myślicie, skąd wzięło się to powiedzenie?. Dziecko odpowiada.
Praca z KP2.9 – przypomnienie i utrwalenie znaczenia powiedzenia ubierać się na cebulkę. Dziecko wskazuje postać ubraną zgodnie z tą zasadą i nalepia w ramce obok cebulę.
Maluszki
Propozycja zabaw dla dzieci:
„Ubieramy się” – zabawa ruchowa naśladowcza przy muzyce. Dziecko porusza się w rytm muzyki. Podczas przerwy w muzyce zatrzymuje się i zwraca się twarzą do Rodzica, który pokazuje ubranie i mówi jego nazwę. Dziecko pokazuje, jak się je wkłada. Gdy muzyka powraca, znów porusza się po pokoju.
Elżbieta Krause
tel. 698 21 18 21
e-mail: ela1964krause@gmail.com