25.03.2020 r.
Dzieci pięcioletnie
PORZĄDKI W OGRODZIE
Temat: Oznaki wiosny.
Rozmowa z dzieckiem na temat oznak wiosny na podstawie wiersza.
Wiosenny spacerek (Renata Cinal)
Wiosenne słońce wesoło świeci
i na wycieczkę zaprasza dzieci.
Tutaj śnieg okrył trawkę zieloną,
przebiśnieg podniósł głowę skuloną.
Listki i trawki na słonku się grzeją,
żółte kaczeńce do słońca się śmieją.
Ptaszki na drzewach radośnie ćwierkają
i wszyscy wiosny już wyglądają.
Ogrodnik porządki robi w ogrodzie,
nowe nasionka wysiewa co dzień.
Na deszczyk będą sobie czekały
i zazieleni ogród się cały.
Kiedy jaskółki zza morza wracają,
kiedy bociany nad gniazdem kołują.
Kiedy w ogrodzie barw tęcza zabłyśnie,
to przyjdzie wiosna już oczywiście.
Przykładowe pytania:
– z czym kojarzy ci się wiosna?
– jakie są oznaki wiosny?
Karta pracy str. 20
- dorysuj drugą połowę krokusa i pokoloruj. Uzupełnij napis.
- zaznacz oznaki wiosny, które widziałeś/aś. Narysuj oznaki wiosny.
25 marca 2020 r.
Dzieci 6-letnie
W MARCU JAK W GARNCU
Temat: Jak się ubrać wiosną
Porozmawiajmy z dzieckiem na temat tego, w co ubieramy się wiosną.
Wiersz J. Brzechwy pt. „Katar”
Spotkał katar Katarzynę –
A psik!
Katarzyna pod pierzynę –
A psik!
Sprowadzono wnet doktora –
A psik!
Pani jest na katar chora –
A psik!
Terpentyną grzbiet jej natarł –
A psik!
A po chwili sam miał katar –
A psik!
Poszedł doktor do rejenta –
A psik!
A to właśnie były święta –
A psik!
Stoi flaków pełna micha –
A psik!
A już rejent w michę kicha –
A psik!
Od rejenta poszło dalej-
A psik!
Bo się goście pokichali –
A psik!
Od tych gości ich znów goście-
A psik!
Że dudniło jak na moście –
A psik!
Przed godziną jedenastą – Aż zabrakło terpentyny –
A psik! A psik!
Już kichało całe miasto – Z winy jednej Katarzyny –
A psik! A psik!
Porozmawiajmy z dzieckiem:
– dlaczego chorujemy?
– jak się przenoszą wirusy?
– jak się zachowujemy, gdy mamy katar? – zasłaniamy usta przy kaszlu i kichaniu, używamy chusteczek, często prawidłowo
myjemy ręce mydłem i ciepłą wodą.
PRACA Z KARTĄ PRACY
Cz. III – Plac zabaw (karty luzem spięte spinaczem)
KP3 – 24 – wytnij fragmenty ilustracji i naklej na czystą kartkę
KP3 – 25a (1 strona) – zaznacz właściwe zachowanie dzieci na obrazkach, narysuj szlaczki wokół
obrazków kolorową kredką.
25. 03.2020
Dzieci 3-4 – letnie
Drodzy Rodzice!
Wszystkich martwi obecna sytuacja w kraju, która nas dotknęła. W związku z wprowadzonym stanem epidemii nauczyciele zostali zobowiązani do kontynuowania nauczania według podstawy programowej w sposób zdalny. Postaramy się to zrobić w sposób jak najbardziej przystępny, a w razie jakichkolwiek wątpliwości jesteśmy do Państwa dyspozycji – prosimy o kontakt drogą mailową bądź telefoniczną.
Zajęcia zdalne rozpoczynamy od momentu, w którym zakończyliśmy prowadzenie zajęć dydaktycznych. Tematem przewodnim tygodnia były wynalazki, tematem dnia zaś komputer. Rozmawialiśmy na temat historii i funkcji komputera, poznaliśmy elementy komputera stacjonarnego oraz wskazywaliśmy różnicę między komputerem typu PC a laptopem. W związku z tym tematem prosimy o wykonanie karty pracy nr 8 (4-latki).
Dzieci podzieliłyśmy na 3 grupy, tj. dzieci, które realizują podstawę programową dla dzieci
4-letnich, dzieci, które realizują podstawę programową dla dzieci 3-letnich oraz dzieci młodsze, „Maluszki”, które w tym roku szkolnym jeszcze nie realizują podstawy programowej.
| 4-LATKI | 3-LATKI | „Maluszki” |
| Julka B.
Lilka Pola Pa. Lena Teodor |
Kuba W.
Blanka Jaś Pascal Rozalia Franek Antek |
Helenka D.
Kuba P. Helenka S. Pola Po. Kasia Igor Zosia Iga |
Środa, 25 marca
4-LATKI
Temat na dziś: „Halo, halo, to ja!”
Pogadanka na temat zasad zachowania podczas prowadzenia rozmowy telefonicznej. Rodzic pyta:
-„Co mówi osoba, która odbiera telefon?”
-„Co mówi osoba, która do kogoś dzwoni?”
-„Co należy zrobić, gdy kończy się rozmowę?”
„Halo, kto mówi?” – zabawa parateatralna w parze (rodzic + dziecko) ; rozwijanie umiejętności społecznych. Rodzic wraz z dzieckiem ustalają role oraz tematy rozmowy telefonicznej, np. babcia
z wnuczką – o pogodzie, koleżanki z przedszkola – o nowej lalce, koledzy z przedszkola – o nowym autku, dziadek z wnuczką – o wizycie w zoo. Para przygotowuje rozmowę, układa krótkie dialogi – przeprowadzają między sobą „rozmowę telefoniczną”, pamiętając o zachowaniu wcześniej ustalonych zasad (odpowiednie przywitanie, pożegnanie).
Rodzic proponuje dziecku, aby wspólnie wykonać telefony z papieru (wyciąć je, narysować ekran, klawisze itp.) i wykorzystać je podczas zabawy w rozmowy telefoniczne (wspomaganie rozwoju małej motoryki)
Zajęcia o emocjach – przełamywanie wstydu przed występami. Słuchanie wierszyka Dominiki Niemiec i rozmowa na jego temat.
„Gdy będę konstruktorem”
Kiedyś, gdy będę dorosły,
taki już całkiem duży,
stworzę specjalną maszynę
do robienia kałuży.
Albo skomplikowany aparat
do przeganiania chmur i deszczu
lub pułapkę do łapania much
za pomocą białego pieprzu.
A najbardziej pragnę,
Nie wiem, czy wiecie,
zostać sławnym wynalazcą
znanym na całym świecie.
Taki ktoś za swe wynalazki
nagrody fantastyczne zdobywa.
Na różnych galach się prezentuje,
w różnych miejscach bywa.
I tu niestety powstaje kłopot,
ambaras nie byle jaki.
Bo wszyscy są zwykle odważni,
nawet małe dzieciaki.
A ja choć nie jestem już mały
i w głowie mam pomysłów sto,
wstydzę się ogromnie o nich mówić,
tremę mam jak mało kto.
Martwi mnie, że będąc w przyszłości
wielkim, znanym konstruktorem,
dalej czuł będę ten wstyd
i żadnej nagrody osobiście nie odbiorę.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza:
-„Kim chciał być chłopiec – bohater wiersza?”
-„Co miał zamiar wynaleźć?”
-„Dlaczego się martwił?”
-„Co czuł chłopiec, gdy mówił o swoich wynalazkach?”
-„Czy czułeś/łaś się kiedyś podobnie?”
-„W jakich sytuacjach można odczuwać wstyd?”
-„Czy warto występować przed innymi?”
-„Co daje nam przełamywanie wstydu?”
„Mój wynalazek” – zabawa plastyczna lub konstrukcyjna. Rodzic proponuje dziecku narysowanie
lub skonstruowanie z klocków jakiejś nowej maszyny/ wynalazku. Zachęca dziecko do opowiedzenia, jaki to wynalazek i do czego służy.
3-LATKI
Temat na dziś: „Wyprawa w kosmos
Słuchanie wiersza B. Lewandowskiej.
„Rakieta”
Kolejami, samolotem
dobrze jeździ się po świecie,
ale ja wciąż marzę o tym,
by pilotem być w rakiecie.
Stoi pojazd mój przed bramą…
Ja po srebrnych wchodzę schodkach.
-Do widzenia, tato, mamo!
Dziwów sto po drodze spotkam.
I w godzinę – albo krócej –
Księżyc, gwiazdy w krąg objadę…
I na ziemię potem wrócę,
aby w domu zjeść obiadek.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza:
-„ O czym marzy bohater wiersza?”
-„Gdzie można polecieć rakietą?”
– „Jak nazywamy osoby, które odbywają podróż w kosmos?”
Rodzic wyjaśnia, kim jest kosmonauta/astronauta oraz co to jest rakieta. ( Kosmonauta to człowiek, który odbywa podróż w kosmos, ma specjalny kombinezon. Pojazd, którym lata w kosmos,
to rakieta.)
Pogadanka rodzica z dzieckiem :
„Co to jest kosmos?” – zabawa wprowadzająca z obrazkiem. Rodzic zadaje dziecku pytanie: Czy wiesz, co to jest kosmos? jednocześnie pokazuje dziecku obrazek przedstawiający Układ Słoneczny, kosmonautę i rakietę. Wyjaśnia pojęcia: Układ Słoneczny, kosmos. Mówi np. Kosmos to wszystko,
co widzimy, patrząc w niebo oraz to, co jest niewidoczne dla nas, ale jest ponad nami, na niebie. Ziemia, na której żyjemy, to planeta, która krąży wokół Słońca. Razem z nią krążą inne planety
(tu Rodzic pokazuje obrazek przedstawiający Układ Słoneczny). Układ Słoneczny to Słońce
wraz z planetami, księżycami, gwiazdami i innymi ciałami niebieskimi. Wszystkie planety krążą wokół Słońca. Planet jest 8 (dziecko liczy do ośmiu z pomocą Rodzica).
https://www.youtube.com/watch?v=yxVMhKt-cvI – wspólne wysłuchanie piosenki o planetach Układu Słonecznego
Zabawa ruchowa “Chodzenie pod dyktando” wg E. Gruszczyk-Kolczyńskiej – Rodzic tłumaczy,
że kosmonauta musi być sprawny fizycznie, przeszkolony i zdrowy. Wiele godzin poświęca na różne
ćwiczenia.
Dzieci ćwiczą według wskazówek Rodzica:
– dwa kroki w przód,
– dwa kroki w lewą stronę, dwa kroki do tyłu, jeden krok w prawo, jeden w lewo, itd.
„Rakieta z figur geometrycznych” – zabawa dydaktyczna. Rodzice przygotowują kilka rodzajów figur geometrycznych, tj. koła, kwadraty, prostokąty, trójkąty, z papieru najlepiej w różnych kolorach
i rozmiarach (mile widziana współpraca – Rodzic rysuje kształty, dziecko wycina nożyczkami
z pomocą rodzica). Rodzic część figur bierze dla siebie, pozostałą część oddaje dziecku. Mówi: Każdy z nas ma przed sobą figury geometryczne. To jest trójkąt (podnosi duży szablon trójkąta). Proszę, wybierz spośród swoich figur trójkąt i podnieś do góry. To jest kwadrat / prostokąt / koło. Z każdą figurą Rodzic postępuje jak z trójkątem. Następnie mówi: Będziemy układali rakietę, najpierw taką jak moja, a potem według Twojego pomysłu. Pierwszy kwadrat, teraz prostokąt, dwa trójkąty, trójkąt, koło. Rodzic sprawdza, czy dziecku się udało. Teraz odłóż te figury i sam/a spróbuj ułożyć własną rakietę. Dziecko układa, potem opowiada jakich figur użyło.
PRZYKŁADY
„Moja rakieta” – wykonanie obrazka z figur geometrycznych. Dzieci naklejają na kartkę wymyśloną podczas poprzednich zajęć rakietę. Mogą dorysować gwiazdy, planety, księżyc.
„MALUSZKI” – nasza propozycja ->
Można spróbować zrealizować temat dnia dzieci 3-letnich „Wyprawa w kosmos”, Rodzic sam decyduje, które treści z tego tematu przekaże dziecku, biorąc pod uwagę jego możliwości psychofizyczne. Niemniej jednak zabawa dydaktyczna „Rakieta z figur geometrycznych”
bez wątpienia będzie dobrą alternatywą na spędzenie czasu z dzieckiem, dodatkowo można przy okazji poćwiczyć znajomość kolorów i rozpoznawanie podstawowych figur geometrycznych.
Dla chętnych dzieci proponujemy przeczytanie wierszyka czy wzięcie udziału w zabawie ruchowej „Chodzenie pod dyktando” oraz wykonanie pracy plastycznej „Moja rakieta”.
Elżbieta Krause
tel. 698 21 18 21
e-mail: ela1964kruse@gmail.com